reż. Margreth Olin

Norwegia, 2017 

Film przedstawia jedno z norweskich przedszkoli w stylu waldorfskim o nazwie Aurora, w którym dzieci mogą być sobą. Obserwujemy idylliczne miejsce w lesie – świat wspólnoty dzieci, które uczą się same, bez konieczności dotrzymywania kroku programowi nauki i wszelkim nakazom. Przez rok śledzimy z ich perspektywy zmianę pór roku, kłótnie i przyjaźnie, relacje z nauczycielami a także niezliczone niuanse ich codziennego życia, jakie pojawiają się na styku świata w przedszkolu i poza nim.

Dzieci wymyślają pełne fantazji zabawy, wykorzystując wszystko, co ma do zaoferowania las, oraz wchodzą w relacje z innymi i z otaczającą naturą. Dorośli pojawiają się w tym świecie marginalnie, a ich rola polega na dyskretnym towarzyszeniu, a nie przewodzeniu. Dzieciństwo jawi się tu jako czas uruchamiania wyobraźni, gier i poczucia bezpieczeństwa. Ten pozbawiony komentarza obserwacyjny i afirmujący życie film prowokuje do zastanowienia się, czego tak naprawdę potrzebują dzieci i na czym powinna polegać ich wczesna edukacja i praca towarzyszących im wychowawców.

Bartosz Karcz – psycholog, nauczyciel akademicki i naukowiec, pracuje na sopockim wydziale Uniwersytetu SWPS. Zajmuje się poradnictwem oraz szkoleniami z zakresu wspomagania rozwoju, rozwoju psychoseksualnego, komunikacji, profilaktyki zdrowia. Jest członkiem zespołu ds. rodzinnej pieczy zastępczej w gdyńskim MOPS. Współpracuje z instytucjami pomagającymi młodzieży i seniorom.

FILMOTERAPIA

Do kina przychodzi się po emocje, ale również ze swoimi własnymi uczuciami – w jaki sposób połączyć te dwa światy? Podczas comiesięcznych spotkań będziemy rozmawiać o kwestiach fundamentalnych dla naszego życia i dobrego funkcjonowania w świecie, takich jak: miłość, pasja, samotność, zmiana. Polem dyskusji będą filmy dokumentalne z festiwalu Millennium Docs Against Gravity, które jak w soczewce skupiają ludzkie życie.