Jedną z konsekwencji neoliberalnej globalizacji i długotrwałego procesu modernizacji w zachodnim duchu jest zmiana koncepcji czasu. Niegdyś, gdy rytm dnia odmierzał cykl słońca, później zegar słoneczny, klepsydra czy dzwonnica kościelna, czas był powiązany z naturalnym rytmem przyrody i życia. Dziś, gdy każda minuta ma swoją cenę, w setnych sekundy rozstrzyga się zwycięstwo w zawodach, a operacje na giełdzie dokonywane są w tempie nanosekund (czyli miliardowych części sekundy), kruchość ludzkiej egzystencji jest coraz gorzej tolerowana, a sen przestaje być czymś koniecznym i nieuniknionym. W efekcie żyjemy w bezsennym świecie, w którym za sen trzeba płacić (np. w postaci kupna leków nasennych). Jak to się stało, że coś, co było naszym naturalnym zasobem, stało się dziś luksusem? Kto okradł nas z czasu?

Reżyserka filmu zabiera nas w podróż do źródeł współczesnej koncepcji czasu. Poprzez serię wywiadów z ekspertami, działaczami na rzecz praw pracowniczych i inżynierami, pokazuje m.in. do jakich paradoksów doprowadziła kapitalistyczna organizacja pracy, jak powstało zjawisko karoshi (śmierci z przepracowania) czy jak uchwalono we Francji „prawo Mathys” do przekazywania wolnych dni na rzecz współpracowników, których dzieci chorują.