Sanatorium pod Klepsydrą

Do tytułowego Sanatorium pod Klepsydrą przybywa Józef, który poszukuje tu swojego ojca. Starzec zmarł wprawdzie wcześniej, tu jednak, w zamczysku jak z powieści gotyckiej, o pustych korytarzach i zasnutych pajęczyną komnatach, śmierć, która go dotknęła w realnym świecie, nie ma jeszcze skutku. Dla Józefa ta wizyta stanie się niezwykłą, oniryczną podróżą w przeszłość, powrotem do miejsc dzieciństwa – do sklepu ojca, do żydowskiego sztetlu, do świata chłopięcych marzeń i młodzieńczych fantasmagorii. Wizjonerska, wysmakowana plastycznie, poetycka refleksja na temat natury czasu, przemijania i nieodwracalności śmierci.

Wybrane nagrody

MFF w Cannes 1973: Nagroda Jury

Międzynarodowy Festiwal Filmów Fantastycznych w Trieście 1974: Złoty Asteroid

FPFF w Gdańsku 1974: nagroda za scenografię dla Jerzego Skarżyńskiego i Andrzeja Płockiego