Owacje na stojąco, świetne recenzje i najwyższe oceny dla filmu
Romana Polańskiego od czasów „Pianisty”. Epicki thriller „Oficer i
szpieg” na podstawie bestsellerowej powieści Roberta Harrisa to jedno ze
szczytowych osiągnięć w karierze Romana Polańskiego. Na festiwalu w
Wenecji film został uhonorowany Wielką Nagrodą Jury oraz prestiżową
nagrodą FIPRESCI i są to pierwsze od dekady laury dla polskiego twórcy
na weneckiej imprezie.

„Oficer i szpieg” opowiada opartą na faktach historię Alfreda
Dreyfusa, francuskiego oficera skazanego na dożywocie za zdradę swojej
ojczyzny i zesłanego na wygnanie. Georges Picquart, nowy szef wywiadu,
wkrótce po uwięzieniu Dreyfusa odkrywa, że dowody przeciwko skazanemu
zostały spreparowane. Wbrew swoim przełożonym Picquart postanowi za
wszelką cenę ujawnić prawdę. Stawką w tej grze jest nie tylko
błyskotliwie rozpoczęta kariera Picquarta, ale i wielki międzynarodowy
skandal, który zmieni bieg historii. W rolach głównych występują
nagrodzony Oscarem Jean Dujardin („Artysta”, „Wilk z Wall Street”),
Louis Garrel („Marzyciele”) i Emmanuelle Seigner („Wenus w futrze”).
Autorem zdjęć jest wybitny polski operator Paweł Edelman, od filmu
„Pianista” na stałe współpracujący z Polańskim.

Roman Polański opowiada o kulisach jednej z najgłośniejszych afer w historii. Już
od dawna chciałem nakręcić film o sprawie Dreyfusa, nie jako dramat
kostiumowy, lecz jako historię szpiegowską. W ten sposób można pokazać
podobieństwo historycznej afery do tego, co dzieje się w dzisiejszym
świecie: prześladowania mniejszości, absurd środków bezpieczeństwa,
tajne trybunały wojskowe, wymykające się spod kontroli agencje
wywiadowcze, ukrywanie faktów przez rządy, tworzenie fake newsów i
wściekłą prasę. Perfekcyjne poprowadzona intryga pokazuje system, w
którym samonakręcająca się spirala nienawiści niebezpiecznie zaczyna
przypominać współczesność. „Oficer i szpieg” to film o tym, jak historia
się powtarza, a jeden człowiek, na przekór wszystkim walczący o
sprawiedliwość, może zmienić bieg wydarzeń.