W poczekalni dworca kolejowego w małym miasteczku spotykają się przypadkowo szkolni koledzy. Nie widzieli się wiele lat, każdy z nich wybrał własną życiową drogę. Władysław założył rodzinę, ma żonę i dwoje dzieci i chociaż ledwie wiąże koniec z końcem, stara się żyć godnie i uczciwie. Zawsze był spokojny, wyważony, wśród kolegów uchodził za fajtłapę, nawet nazywali go „Trzy czwarte”. Kazimierz Kaczyński to absolutne przeciwieństwo Władysława – lubi imponować, być w centrum uwagi. Zgrywa światowca obytego w towarzystwie; jest stale przy forsie, którą zdobywa, kombinując. Nie splamił się uczciwą pracą, woli drobne szwindle i karciane oszustwa, które przynoszą mu niemałe do- chody. Okazuje się, że Kazik jest w potrzebie, szuka mety, lokum do pomieszkania. Dobroduszny Władysław zabiera go do siebie, chociaż żyje w bardzo skromnych warunkach.