Godzina wilków – to czas pomiędzy środkiem nocy i świtem, gdy bezsenność staje się torturą, gdy moc upiorów i demonów osiąga swój szczyt. O tej godzinie umiera najwięcej ludzi. Ale to także godzina, w której przychodzi na świat najwięcej dzieci – tak wyjaśnia Ingmar Bergman sens tytułu swego filmu. Film opowiada historie malarza Johanna Borga, który wraz z żoną Almą osiedla się na odludziu, gdzieś na północy Szwecji. Tu, jak nakazuje jego „imperatyw wewnętrzny”, maluje swoje dziwne pejzaże. Alma jest w ciąży, niebawem ma nastąpić rozwiązanie. Kiedyś przypadkiem znajduje dziennik męża. Z jego codziennych zapisków dowiaduje się, czym żyje, o czym myśli Johann, co dręczy go w czasie długich bezsennych nocy, gdy – bojąc się ciemności i widziadeł – siedzi nieruchomo przy lampie.
E. Ch. – FILM 14/1968