Od 2014 roku terrorystyczna organizacja Boko Haram atakuje wioski na pograniczu Kamerunu i Nigerii. Do jednej z nich, Kolofaty, trafiają uciekinierzy z gór. Zagrożenie utraty życia i groźba porwania dzieci stały się tu codziennością. Film podąża za braćmi Ibrahimem i Mohamedem oraz ich koleżanką z klasy Faltą. Dzieci, pomimo traumatycznych przeżyć, próbują kontynuować normalną edukację i bawić się, jak na swój wiek przystało. Reżyserka obserwuje ich z delikatnością i dyskrecją. Pozwala, aby ich język, sposób odczuwania i opisywania rzeczywistości oraz rytm dnia wyznaczały narrację filmu. W rezultacie otrzymujemy wyjątkowe studium kontrastów w strefie wojny: nadzieja i desperacja, niewinność i terroryzm, rzeczywistość i nieznana przyszłość, wpływy kultury zachodniej i perspektywa kultury tradycyjnej. Gdy dzieci szykują się do szkoły, słychać wystrzały na obrzeżach wsi, a obok boiska przechodzą żołnierze, patrolujący okolice. Reżyserka koncentruje się jednak na dziecięcym śmiechu i niewinności, bo to one przekraczają strach oraz niepewność jutra. Bohaterkami filmu są również matki, które straciły mężów.

Since 2014, the terrorist organisation Boko Haram has led strikes against the villages and people of the Far North Region of Cameroon. Today, this constant threat of violence has woven itself into daily existence. In her profoundly affecting debut feature, Cyrielle Raingou follows a group of children as they carve out their own worlds amid the dangers of armed conflict. We meet the precocious Falta, studious and hardworking, eager to process her father’s death in a terrorist attack. Her classmate, Ibrahim, and his older brother Mohamad struggle with balancing their boyhood energy and a traumatic past that strays them from their eight and 11-year-old innocence.