
Poznajcie niespokojne życie i kalejdoskopową filmografię Piera Vivarellego, rewolucyjnego prowokatora. To reżyser włoskich filmów klasy B wszystkich gatunków, autor tekstów muzycznych przebojów - w tym 24 000 baci (dwadzieścia cztery tysiące buziaków) Celentana i scenarzysty spaghetti westernu Django (1966) oraz ulubieńca Quentina Tarantino. W młodości był zwolennikiem X flotylli MAS oraz jedynym nie Kubańczyk, poza Che Guevarą, posiadającym legitymację Kubańskiej Partii Komunistycznej podpisaną przez Fidela Castro. Zaczynając od Urlatori alla Sbarra (musicalu z Celentano, Chetem Bakerem i Miną o świecie młodych, który zaczął poruszać się w rytmie rocka), przez filmy polityczne (takie jak Oggi a Berlino), po Django (film będący prekursorem szkoły spaghetti western), Vivarelli unosił się na fali nowego. Przeniósł na ekran komiksy Satanik i Mister X, a rewolucję seksualną pokazał w Il dio serp.