Dwójka młodych Litwinów, Rokas i Inga, zostaje wolontariuszami, którzy z konwojem pomocy humanitarnej jadą z Litwy na Ukrainę. Po drodze ich plany ulegają zmianie. Przez Polskę i zachodnią Ukrainę wkraczają w śnieżne tereny Donbasu. Wiedzeni ciekawością zbliżają się do linii frontu, by tam na własnej skórze poczuć niebezpieczeństwo wojny. Ten minimalistyczny film drogi opiera się na dramaturgicznym ascetyzmie, naturalistycznych, monochromatycznych obrazach i powolnej narracji. Oszczędna warstwa emocjonalna kryje mocną, uniwersalną wymowę. O zupełnie niewidowiskowym cierpieniu i okrucieństwie wojny, ponurych ludziach w nią uwikłanych, wyniszczonych i smutnych pejzażach.