Jest to druga – po „Czterech porach roku” – część filmowego „pamiętnika artysty”, pisanego kamerą.
Afabularna opowieść o tworzeniu filmu przez reżysera Andrzeja Kondratiuka i jego żonę, aktorkę i producentkę, Igę Cembrzyńską. Jest to obraz indywidualnego modelu życia na mazurskiej prowincji,
w symbiozie z dającą siłę naturą, a także zapis wątpliwości i rozterek artystycznych i moralnych.
Film otrzymał nagrodę Specjalną Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1995 roku.