Moja mama kocha Russela Crowe’a
(Why My Mum Loves Russell Crowe)
Niderlandy, Wielka Brytania / The Netherlands, UK, 2022, 26 min
Reżyseria / Directed by: Emma van den Berg
Coby wydaje się bardzo radosną i energiczną kobietą, która kocha spotykać się ze znajomymi, śpiewać i tańczyć. Kiedy wpada do niej w odwiedziny córka Emma, która jest także reżyserką filmu, zaczynają rozmawiać o przeszłości. Okazuje się, że przekazała swojej córce lęk, który towarzyszył jej przez całe życie po traumatycznych doświadczeniach z młodości. Miłość do Russella Crowe i wszystkiego, co pozwala się oderwać od rzeczywistości, staje się ucieczką przed ciężarem wspomnień. Emocjonalny styl montażu, pełen celowych nierówności i zmian nastroju idealnie odzwierciedla bliską, ale niełatwą relację między matką i córką.
“Sex does strange things to people!” This sentence reverberates from her childhood. What did her mother mean? What fears did she pass on to Emma? The budding filmmaker sets up the camera in her mother’s apartment, invites mum’s friends and creates an open atmosphere. Coby opens up more and more, and talks about a repressed topic. At the same time, she gets to show a wholly different side of herself, performing song and dance numbers in front of her daughter’s lens.
Spartivento
(Spartivento)
Włochy / Italy, 2022, 34 min
Reżyseria / Directed by: Marco Piccarreda
Nadmorska miejscowość wypoczynkowa we Włoszech. Bohaterowie spędzają tu wakacje każdego roku. Ariele kocha plażę i marzy o zdobyciu serca jednej z lokalnych dziewczyn, za to spokojna i opiekuńcza Rosetta stara się zażyć trochę słońca, zanim wrócą znowu do Neapolu, gdzie na co dzień mieszkają. Tematem filmu staje się ich niezwykła, głęboka relacja, oparta na wzajemnym zrozumieniu i szacunku. Mimo że Areiele ma trudności w komunikacji ze światem, jego babcia zawsze doskonale wie, czego potrzebuje w danym momencie. Łącząca ich miłość i dbałość o wzajemne potrzeby oraz uczucia pozwala uchwycić istotę tego, czym jest jakościowa relacja, dająca prawdziwe szczęście.
Rosetta is 90 years old. She and her special grandson Ariele have come from Naples to spend the summer at Capo Spartivento, as they do every year. It’s one day until the end of their holiday. In the heart of the Mediterranean, the song of cicadas barely covers the noise of cars and summer hits. In this landscape lulled by sunshine and routine, a grandmother attempts to make the most of every minute she still has to live with her grandson Ariele. Marco Piccarreda creates a film full of poetry and tenderness, on the pursuit of happiness.
Rozmowy z granicy
(Border Conversations)
Niemcy / Germany, 2022, 30 min
Reżyseria / Directed by: Jonathan Brunner
Listopad, 2021 rok, granica polsko-białoruska. Grupa aktywistek stara się ratować uchodźców umierających w lasach pomiędzy dwoma krajami. Ich misję utrudniają służby graniczne, które polują na nielegalnych imigrantów niemal jak na zwierzęta, wypychając ich – mimo chłodu – z powrotem na stronę białoruską, gdzie z kolei wojsko zmusza ich do kolejnych prób nielegalnego przekroczenia granicy. Ludzie, atakowani z obu stron, zostają odarci z człowieczeństwa i skazani na pewną śmierć w mrocznym, chłodnym lesie. Aktywistki starają się dostarczyć im – wbrew służbom – leki i ubrania, ale w każdej sekundzie kontakt może się urwać, co często oznacza jedno – śmierć potrzebujących, także małych dzieci. Jak to możliwe, że do czegoś takiego dochodzi w XXI wieku na granicy Unii Europejskiej? Bohaterki filmu nie są w stanie tego zrozumieć, robiąc wszystko, żeby zapobiec tragedii w takim wymiarze, jak tylko jest to możliwe.
In November 2021, people tried to enter the EU via Belarus and Poland, but the route turned out to be a death trap. All access points to the border region were blocked in order not to create an escape corridor. Men, women and children were stuck in no man’s land – in the middle of winter, in the middle of the forest, for weeks. The film follows Polish activists on their mission. They learn that humanitarian aid, just like the refugees themselves, comes up against borders.
