Konkurs Główny o Nagrodę Prezydenta Miasta Gdyni

Amatorzy w kosmosie (Amateurs in Space), Dania/Denmark, 2016, 89 min., reż./dir.: Max Kestner,

Austerlitz (Austerlitz), Niemcy/Germany, 2016, 94 min., reż./dir.: Siergiej Loznitsa

Beuys. Sztuka to rewolucja (Beuys), Niemcy/Germany, 2017, 107 min., reż./dir.: Andres Veiel

Bez tytułu (Untitled), Austria/Austria, 2016, 107 min., reż./dir.: Monika Willi, Michael Glawogger

Birma – kraj poezji (Burma Storybook), Holandia, Birma, Norwegia/ The Netherlands, Myanmar, Norway, 2017, 81 min., reż./dir.: Petr Lom

Dawson City: czas zatrzymany (Dawson City: Frozen Time), USA/USA, 2016, 120 min., reż./dir.: Bill Morrison

Dobry listonosz (The Good Postman), Finlandia, Bułgaria/Finland, Bulgaria, 2016, 2016, 82 min., reż./dir.: Tonislav Hristov

…gdy odwracasz wzrok, (…when you look away), Dania/Denmark, 2017, 84 min., reż./dir.: Phie Ambo

Jak spotkać syrenę (How to Meet a Mermaid) Holandia, Dania, Belgia/The Netherlands, Denmark, Belgium, 2016, 90 min., reż./dir.: Coco Schrijber

Maszyny (Machines ) Indie, Niemcy, Finlandia/India, Germany, Finland, 2016, 71 min.

reż./dir.: Rahul Jain

Nie jestem twoim Murzynem (I am Not Your Negro), USA, Francja, Belgia, Szwajcaria/USA, France, Belgium, Switzerland, 2016, 93 min., reż./dir.: Raoul Peck

Ostatni w Aleppo (Last Men in Aleppo), Dania/Denmark, 2017, 110 min., reż./dir.: Feras Fayyad, Søren Steen Jespersen

Safari (Safari), Austria/Austria, 2016, 91 min., reż./dir.: Ulrich Seidl

Wypaleni (Burning out), Francja/France, 2016, 121 min., reż./dir.: Jérôme Le Maire

Konkurs o Nagrodę Czytelników „Co Jest Grane 24” 

Burzliwe teraz (In the Intense Now), Brazylia/Brasil, 2015, 127 min., reż./dir.: João Moreira Salles

La Chana (La Chana), Hiszpania, Islandia, USA/Spain, Iceland, USA, 2016, 80 min., reż./dir.: Lucija Stojevic

Gwiazdy ogłoszeń drobnych, (Craigslist Allstars), Finlandia, Holandia/Finland, The Netherlands, 2016, 65 min., reż./dir.: Samira Elagoz

Idolki z Tokio (Tokyo Idols ), Wielka Brytania, Kanada/United Kingdom, Canada, 2016, 89 min., reż./dir.: Kyoko Miyake

Jane Mansfield 66/67 (Mansfield 66/67) , Wielka Brytania, USA/United Kingdom, USA, 2017, 96 min., reż./dir.: P. David Ebersole, Todd Hughes

Happy Olo – pogodna ballada o Olku Dobie (Happy Olo – The Merry Tale of Olo Doba), Polska/Poland, 2017, 70 min., reż./dir.: Krzysztof Paweł Bogocz, Marcin Macuk

Marina Abramović w Brazylii (Marina Abramović in Brazil. The Space In Between ), Brazylia/Brasil, 2016, 86 min., reż./dir.: Marco Del Fiol

Niemieckie życie (A German Life), Austria, Niemcy/Austria, Germany, 2016, 113 min., reż./dir.: Christian Krönes, Florian Weigensamer, Roland Schrotthofer, Olaf S. Müller

Obcy w raju (Stranger in Paradise ), Holandia/ The Nederlands, 2016, 72 min., reż./dir.: Guido Hendrikx

Obietnica (The Promise), Niemcy, USA/Germany, USA, 2016, 117 min., reż./dir.: Marcus Vetter, Karin Steinberger

Przeżyć: metoda Houellebecqa (To Stay Alive – A Method) Holandia/The Netherlands, 2016, 60 min., reż./dir.: Erik Lieshout, Arno Hagers, Reinier van Brummelen

„Strike a Pose”: Tancerze Madonny (Strike a Pose), Holandia, Belgia/The Netherlands, Belgium, 2016, 83 min., reż./dir.: Ester Gould, Reijer Zwaan

Wyścig. Antropologia współczesnej pustyni (The Challenge ), Francja, Włochy/France, Italy, 2016, 69 min. , reż./dir.: Yuri Ancarani

Zero Days (Zero Days) USA/USA, 2016, 110 min., reż./dir. : Alex Gibney

Sekcja: Fetysze i kultura

DOM/ Łódź ( DOM/Łódź), Polska/Poland, 2016, 70 min., reż./dir.: Piotr Szczepański

Opowieść o sześciu muzykach, którzy zdecydowali się zostać w Łodzi i stworzyć tam nowe miejsce spotkań: spółdzielnię socjalną „Ogniwo”. Jej owocem jest klub DOM, który szybko stał się centrum niezależnego życia kulturalnego w Łodzi. Kamera Piotra Szczepańskiego przez dwa lata obserwuje życie tych ludzi oraz funkcjonowanie prowadzonego przez nich miejsca. Klub DOM i jego założyciele to czterdziestoletni artyści, którzy rozkręcają biznes mający wesprzeć ich własną działalność twórczą.

Kaseta: dokumentalna składanka (Cassette: A Documentary Mixtape), Wielka Brytania/UK, 2016, 92 min., reż./dir.: Zack Taylor

Narodziła się w 1963 roku w Holandii. Do jej ojcostwa rościli sobie prawa również Japończycy. Niemniej jednak to Lou Ottens z zespołem inżynierów z Philipsa opracował system nagrywania i pierwszą kasetę magnetofonową. Do tej pory muzyki można było słuchać z radia lub drogich płyt winylowych. Łatwe do przenoszenia i obsługi magnetofony i kasety wywołały prawdziwą rewolucję w muzyce. Dziś kaseta magnetofonowa skończyła już 50 lat i – wydawałoby się – przeszła na zasłużoną emeryturę, stopniowo wypierana przez płytę CD, mp3 i inne nośniki danych. Ale nawet w cyfrowych czasach nie brak jej wigoru.

Klucz do Salvadora Dalego (The Key to Dal í ), Hiszpania/Spain, 2016, 78 min., reż./dir.: David Fernandez Garcia, David Fernández

Girona to popularne wśród turystów hiszpańskie miasteczko. W 1989 roku w jednym z lokalnych sklepów z antykami, niejaki Tomeu l’Amo trafia na obraz, który wydaje mu się być oryginalnym dziełem Salvadora Dalego. Niestety, jedyna osoba mogąca potwierdzić autorstwo, czyli sam autor dzieła, umiera w tym samym roku. L’Amo nie zniechęca się jednak i postanawia za wszelką cenę udowodnić wagę swojego znaleziska.

Dawson City: czas zatrzymany (Dawson City: Frozen Time), USA/USA, 2016, 120 min

reż./dir.: Bill Morrison

Dawson City, położone nad kanadyjską rzeką Jukon, było pod koniec wieku jedną z głównych scen, gdzie rozgrywała się gorączka złota. Przewinęło się przez nią setki ludzi, którzy odegrali potem rolę w dziejach popkultury, biznesu i polityki. W Dawson szybko powstały kinoteatry. Właściciele kinoteatrów po zakończeniu okresu licencji chcieli odsyłać taśmy właścicielom – jednak ci odmawiali płacenia za ich transport. Taśmy pozostawały na miejscu i większość z nich w 1929 posłużyła jako wzmocnienie konstrukcji miejscowego… lodowiska. W ten sposób 75% niemych filmów uniknęło pożaru lub zaginięcia. W 1978 roku przypadkiem odnaleziono je podczas budowy. Blisko 500 filmów trafiło do kanadyjskich i amerykańskich archiwów i po dziś dzień służą jako nieocenione źródło wiedzy o epoce. Film jest hołdem dla całej epoki kina niemego.

Gwiazdy ogłoszeń drobnych (Craigslist Allstars), Finlandia, Holandia/Finland, The Netherlands, 2016, 65 min., reż./dir.: Samira Elagoz

24-letnia Samira Elagoz postanawia nagrywać swoje spotkania z ludźmi, zamieszczającymi ogłoszenia na portalu internetowym Craigslist. Nie ma żadnych zobowiązań i z góry przyjętych założeń. Mieszkając kolejno w Amsterdamie, Berlinie i Tokio spotyka mężczyzn zainteresowanych głównie seksem we wszelkich przejawach. Film jest zapisem strumienia życia, niepozbawionym ironii, ale nigdy nie upokarzającym swoich bohaterów. I co być może najważniejsze – ujmującym erotykę z kobiecej perspektywy, niezbyt często eksplorowanej w kinie.

Idolki z Tokio (Tokyo Idols), Wielka Brytania, Kanada/United Kingdom, Canada, 2016, 89 min., reż./dir.: Kyoko Miyake

Dziewczęce zespoły muzyczne i muzyka pop przenikają niemal każdy aspekt życia w dzisiejszej Japonii. Olbrzymią popularnością cieszą się tu grupy muzyczne złożone z uroczych dziewcząt, które występują w perfekcyjnie wyreżyserowanych przedstawieniach, z muzyką zwaną „japońskim popem”. Oprócz zawrotnej kariery, szczególnie w internecie, dodatkowym źródłem ich dochodów są pamiątki i wszelkiego rodzaju gadżety z ich wizerunkiem. Zapotrzebowanie na tego typu przemysł panuje nie tylko wśród młodych dziewcząt chcących upodobnić się do swoich idolek – to także bardzo popularny fetysz wśród japońskich mężczyzn w średnim wieku.

Jane Mansfield 66/67 (Mansfield 66/67) , Wielka Brytania, USA/United Kingdom, USA, 2017, 96 min., reż./dir.: P. David Ebersole, Todd Hughes

Mansfield, a właściwie Vera Jane Palmer, była gwiazdą kina lat 50. ubiegłego wieku i największą rywalką Marilyn Monroe o tytuł symbolu seksu. Z agrała w 25 zazwyczaj niskiej klasy filmach. Film Davida Ebersole’a i Todda Hughesa koncentruje się na ostatnich dwóch latach życia Mansfield, jej związku z hollywoodzkim satanistą Antonem Leweyem, okultystycznych imprezach i tragicznej śmierci w 1967 roku. Legenda głosi o satanistycznej klątwie, w wyniku której podczas wypadku doszło do rzekomej dekapitacji. Czy była to kara za flirt z Kościołem Szatana, zwykły pech czy efekt satanistycznej mody, która rok później przyniosła „Dziecko Rosemary” (1968)?

Marina Abramović w Brazylii (Marina Abramović in Brazil. The Space In Between ), Brazylia/Brasil, 2016, 86 min., reż./dir.: Marco Del Fiol

Marina Abramović, ikona sztuki współczesnej, po przeżyciu duchowego załamania wybiera się w podróż do Brazylii, gdzie ma nadzieję znaleźć odpowiedź na dręczące ją pytania. Na początku swojej drogi spotyka Johna of God, słynnego uzdrowiciela, który dokonuje chirurgicznych operacji jedynie przy użyciu małego skalpela. Trudno zarzucić mu szarlatanerię – kamera skrupulatnie przygląda się rozcinaniu gałki ocznej, wyjmowaniu z brzucha organów i innym, równie spektakularnym zabiegom. Po czasie spędzonym z Johnem i wysłuchaniu jego nauk, bohaterka rusza w głąb Brazylii, aby spotkać szamanów, pić ayahuascę, uczestniczyć w ceremonii candomblé, poszukując duchowego uzdrowienia i zastanawiając nad związkami rytuałów, religii z uprawianym przez siebie performensem.

Przeżyć: metoda Houellebecqa (To Stay Alive – A Method) Holandia/The Netherlands, 2016, 60 min., reż./ dir. : Erik Lieshout, Arno Hagers, Reinier van Brummelen

W 1991 roku nikomu wówczas nieznany Michel Houellebecq opublikował esej „Rester vivant” (ang. „ To Stay Alive”). Był wówczas pogrążonym w depresji rozwodnikiem, administratorem sieci komputerowej, próbującym swoich sił w poezji. Zapewne nie śniło mu się, że za parę lat zostanie jedną z największych gwiazd światowej literatury, niemalże prorokiem pokolenia singli, dla jednych wieszczem moralnego upadku Zachodu, dla innych ostatnim sprawiedliwym, walczącym o jego przyszłość – pisarzem, do którego przyznaje się zarówno lewica jak i prawica, a każda z zupełnie innych powodów.

Safari (Safari), Austria/Austria, 2016, 91 min., reż./dir.: Ulrich Seidl

Ulrich Seidl portretuje austriackich myśliwych w afrykańskim rezerwacie. Zabijanie odbywa się tu legalnie – każde zwierzę jest wycenione, miejscowa ludność zarabia na obsłudze gości, tworzą się miejsca pracy i infrastruktura – cały biznes jest prowadzony przez Austriaka, który przeniósł się na Czarny Ląd. Film jest okrutnym rewersem programów przyrodniczych – widzimy śmierć i cierpienie zwierząt, podniecenie myśliwych; ludzi, którzy przyznają sobie prawo do panowania nad naturą i czerpią satysfakcję z zadawania śmierci. Jak każda społeczność, tworzą oni swoje magiczne rytuały, które podtrzymują ich wspólnotę.

Wyścig. Antropologia współczesnej pustyni (The Challenge ), Francja, Włochy/France, Italy, 2016, 69 min., reż./dir.: Yuri Ancarani

Reżyser przekracza Zatokę Perską, aby towarzyszyć sokolnikom w przygotowaniach do ważnych zawodów na pustyni w Katarze. Obserwujemy, jak wśród SUV-ów, lamborghini i prywatnych odrzutowców rozgrywa się konkurs przypominający świat „Mad Maxa”. Film to zobrazowana z antropologiczną pasją opowieść o intensywnym weekendzie spędzonym na pustyni. Zawody sokolników mają tradycję sięgającą niemal 40 stuleci. Były rozrywką arystokracji w średniowieczu. Także dziś, szczególnie w kulturze arabskiej, przypisywany jest im duży prestiż. Sokoły biorące udział w zawodach darzone są przez ich właścicieli nie tylko czcią, ale i czułością.

Sekcja: Klimat na zmiany

Punkt krytyczny. Energia OdNowa ( The Tipping Point. Energy aNew ), Polska/Poland, 2017, reż./dir: Łukasz Bluszcz

Pierwszy polski pełnometrażowy film dokumentalny na temat zmian klimatu i nieuchronnej rewolucji energetycznej. Twórcy w jasny sposób pokazują, dlaczego klimat nagle się zmienia i przed jakimi wyzwaniami w związku z tym staje nasza cywilizacja. Dowiadujemy się, co sprawiło, że równowaga klimatu na Ziemi została zachwiana i jakie są tego skutki. Czy realna jest przyszłość oparta jedynie na węglu i ropie? Czy można poradzić sobie ze smogiem i co musi się wydarzyć, żeby nie doszło do tragedii na miarę zagłady dinozaurów? Odpowiedzi na te i wiele innych intrygujących pytań szuka aktor Marcin Dorociński.

Recykling po chińsku (Plastic China), Chiny/China, 2016, 81 min., reż./dir. : Jiu-Liang, Green Warsaw Award/Green Warsaw AwardWang

Rynek plastiku najlepiej rozwija się dziś w Chinach. Kraj ten jest obecnie jednym z wiodących importerów plastikowych odpadów z Japonii, Korei, Europy i USA. W 2010 roku 20 procent światowego plastiku podlegało recyklingowi w Chinach, a w 2014 roku już 30 procent. Większość recyklingu odbywa się ręcznie, a wykonujący go Chińczycy zmuszeni są do życia i pracy w środowisku zanieczyszczonym przez plastik. I choć potrafią szybko rozróżnić typ tego surowca po analizie dymu lub zapachu, jaki wydziela podczas spalania, to nie pozostaje to bez wpływu na ich zdrowie.

Sekcja: Bohaterowie są wśród nas

Birma – kraj poezji (Burma Storybook), Holandia, Birma, Norwegia/ The Netherlands, Myanmar, Norway, 2017, 81 min., reż./dir.: Petr Lom

Birma to kraj przesiąknięty poezją. Większość Birmańczyków umie recytować i pisać wiersze, a dostęp do internetu spowodował, że jest tam więcej poetów uprawiających poezję online niż blogerów. W Birmie wyróżnia się cztery główne nurty poezji: wiersze na podstawie opowieści, wiersze religijne i duchowe, wiersze historyczne oraz kołysanki dworskie. Poezja zawsze pełniła w Birmie istotną rolę, pomagając ludziom w przetrwaniu ponad pięćdziesięcioletniego wojskowego reżimu. Film opowiada o tym ciekawym społeczno-artystycznym zjawisku i jego znaczeniu dla rozwoju historii Birmy.

Czynić dobro (Doing Good), Norwegia/Norway, 2015, 93 min. reż./dir.: Margreth Olin,

Joralf Gjerstad to norweski uzdrawiacz ciała i duszy, który pomógł tysiącom ludzi na świecie. Urodził się w 1926 roku w Snåsa i znany jest w całej Norwegii jako „człowiek o ciepłych dłoniach”. Od domorosłych szarlatanów różni go wiele, między innymi głęboka religijność, a przede wszystkim to, że za udzielaną pomoc nigdy nie brał pieniędzy. Gjerstad jest chrześcijaninem i twierdzi, że jego dar uzdrawiania pochodzi od Boga. Służbie chorym podporządkował całe życie. Przez 25 lat pracował w mleczarni, zaś przez 16 w lokalnym kościele. Napisał kilka historycznych książek, ale jego największym osiągnięciem jest pomoc potrzebującym. Przez ostanie 65 lat odwiedziło go ponad 50 tysięcy ludzi, mających nadzieję na uzdrowienie.

…gdy odwracasz wzrok, (…when you look away), Dania/Denmark, 2017, 84 min., reż./dir.: Phie Ambo

Jak daleko sięga ludzka świadomość? Czy jesteśmy ze sobą połączeni w sposób, którego istnienia nie podejrzewamy i nigdy wcześniej nie znaliśmy? Film zadaje te enigmatyczne pytania i próbuje również znaleźć na nie odpowiedzi. Phie Ambo bada relacje między ograniczeniami fizycznymi a sferą metafizyczną, a jej obraz sam w sobie staje się eksperymentem. Linia eksperymentu rozciąga się szeroko: od genialnego fizyka Holgera Becha Nielsena do kobiety-jasnowidzki, od fizyki kwantowej do pewnego laboratorium w Jutlandii. Film zabiera nas w podróż po nieznanych płaszczyznach ludzkiej świadomości. Opowiada o rzeczywistości z pogranicza nauki i alternatywnych poglądów.

Happy Olo – pogodna ballada o Olku Dobie (Happy Olo – The Merry Tale of Olo Doba), Polska/Poland, 2017, 70 min ., reż./dir.: Krzysztof Paweł Bogocz, Marcin Macuk

Dokumentalny film drogi, przedstawiający sylwetkę Aleksandra Doby, który w wieku 67 lat przepłynął samotnie Atlantyk kajakiem napędzanym tylko siłą mięśni. Ten niezwykły wyczyn uhonorowano wieloma nagrodami, z tytułem Podróżnika Roku magazynu „National Geographic” na czele. Nieznany szerzej emeryt z Polic stał się bohaterem i inspiracją dla rzeszy osób na całym świecie, co sam Aleksander Doba komentuje z właściwym sobie dystansem. Film jest pełen refleksji i anegdot, a przede wszystkim jest swego rodzaju apoteozą optymizmu i dążenia do realizacji marzeń.

Nie jestem twoim Murzynem (I am Not Your Negro), USA, Francja, Belgia, Szwajcaria/USA, France, Belgium, Switzerland, 2016, 93 min., reż./dir.: Raoul Peck

W 1979 roku afroamerykański powieściopisarz i eseista James Baldwin napisał list do swojego agenta literackiego, przedstawiając swój projekt, książkę „Remember This House”. Była to historia życia i następujących po sobie zabójstw trzech jego przyjaciół: Medgara Eversa, Malcolma X i Martina Luthera Kinga. Baldwin nie dokończył książki przed swoją śmiercią w 1987 roku. Pozostawił zaledwie trzydzieści stron, a spadkobiercy pisarza powierzyli rękopis reżyserowi Raoulowi Peckowi. Postanowił on sfinalizować zarysowaną w książce Baldwina historię, tworząc zbudowaną wokół jego słów filmową podróż przez historię Afroamerykanów. Zagłębił się w złożoną spuściznę życia i śmierci trzech wybitnych osobowości amerykańskiego ruchu antyrasistowskiego, które na trwałe zmieniły społeczny i polityczny krajobraz USA. Film był nominowany do Oscara® w kategorii Najlepszy Pełnometrażowy Film Dokumentalny.

Maszyny (Machines ) Indie, Niemcy, Finlandia/India, Germany, Finland, 2016, 71 min., reż./dir.: Rahul Jain

Rahul Jain zabiera widzów do gigantycznej fabryki włókienniczej w Gudżarat w Indiach, aby za pomocą oszałamiających zdjęć opowiedzieć o współczesnym znaczeniu pracy, wyzysku i ludzkich kosztach masowej produkcji. W filmie przekraczamy bramę fabryki tekstyliów w silnie uprzemysłowionej prowincji Sachin w Indiach, aby poznać zatrważające warunki pracy robotników i proces produkcji tkanin. Dopracowane wizualnie zdjęcia, przedstawiające pracowników fabryki z wyjątkową godnością, uhonorowano w Sundance w 2017 roku nagrodą w Konkursie Światowych Filmów Dokumentalnych.

Ostatni w Aleppo (Last Men in Aleppo), Dania/Denmark, 2017, 110 min., reż./dir.: Feras Fayya, Søren Steen Jespersen

Po pięciu latach wojny w Syrii mieszkańcy opustoszałego i zniszczonego Aleppo, kiedyś największego syryjskiego miasta, przygotowują się na ofensywę. Khalid, Subhi i Mahmoud to członkowie Białych Hełmów, czyli tzw. Syryjskiej Obrony Cywilnej, składającej się na zwykłych ludzi, którzy zorganizowali się po to, by pomagać tym, którzy potrzebują tego najbardziej. Kierując się zasadą neutralności, bezstronności i człowieczeństwa, uratowali do tej pory ponad 60 tys. mieszkańców Aleppo, najczęściej wyciągając ludzi spod gruzów gołymi rękami.

Pani pułkownik (Maman Colonelle), Demokratyczna Republika Konga, Francja/Democratic Republic of the Congo, France, 2017, 72 min., reż./dir.: Dieudo Hamadi

W kongijskim Bukavu pani pułkownik Honorine Munyole zarządza specjalną jednostką policji odpowiedzialną za ochronę dzieci oraz ofiar przemocy seksualnej. Gdy zostaje przeniesiona do Kisanguni, czeka ją zetknięcie ze znacznie większą falą ofiar rwandyjsko-ugandyjskiej wojny. Jej zadanie dotyczyć będzie nie tylko udzielenia prawnej pomocy ofiarom i skierowania ich spraw do sądu, ale również wsparcia psychologicznego dla osób, które przeżyły molestowanie i śmierć bliskich, pomocy materialnej dla sierot i kobiet, które znalazły się na ulicy, czy edukacji mieszkańców, którzy wciąż wierzą w czary i dlatego łatwo stają się ofiarami manipulacji i sprawcami przemocy.

Snow Monkey. Wyrosnąć z gangu (Snow Monkey), Australia, Norwegia, Afganistan/Australia, Norway, Afghanistan, 2015, 98 min., reż./dir.: George Gittoes

Portret dzieci ulicy żyjących w Dżalalabadzie, mieście położonym we wschodnim Afganistanie. Po dziesiątkach lat wojen scenografia ich dzieciństwa przypomina postapokaliptyczny, niskobudżetowy film. To świat wypełniony chaosem, gdzie władzę dzierżą zamaskowani mężczyzni z karabinami. Pełzający po ulicach żebrzący kalecy i park wypełniony heroinistami składają się na codzienność grupki malców, starających się każdego dnia zdobyć jedzenie dla siebie i rodzeństwa. Gittoes – reż.yser i jeden z najsłynniejszych australijskich fotoreporterów – nie estetyzuje biedy, ale też nie popada w czarny ton. Rejestruje życie takim, jakie jest.

Wypaleni (Burning out), Francja/France, 2016, 121 min., reż./dir.: Jérôme Le Maire

Szpital Saint-Louis w Paryżu to metafora naszych naznaczonych wielopoziomowym kryzysem czasów. Jak każda placówka publiczna w Unii Europejskiej, szpital w ostatnich latach zaczął zmagać się z neoliberalnymi demonami: cięciem kosztów, optymalizacją, mnożeniem procedur, dehumanizacją. Dziś nie pozostało już nic z dawnego ducha wspólnoty – w imię optymalizacji, ludzie mijają się w biegu na salach operacyjnych, nie mają czasu podtrzymywać więzi, które mogłyby się okazać kluczowe dla ich codziennej pracy, jaką jest ratowanie ludzkiego życia. Czy jest jeszcze szansa na poprawę życia na Starym Kontynencie?

Amatorzy w kosmosie (Amateurs in Space), Dania/Denmark, 2016, 89 min., reż./dir.: Max Kestner

Dwaj duńscy przyjaciele: Peter i Kristian już jako chłopcy marzyli tylko o jednym – chcieli polecieć w kosmos w zbudowanej przez siebie rakiecie kosmicznej. Gdy dorośli, postanowili zrealizować ten plan i tym samym stać się pierwszymi w historii kosmonautami-amatorami. Wiedzieli, że jeśli im się uda, Dania będzie czwartym w historii krajem, który zdołał wysłać ludzi poza granice orbity ziemskiej. Zbudowali tanim sumptem rakietę, która kosztowała ich równowartość małego samochodu, podczas gdy kosmiczny program Apollo pochłonął miliony dolarów i wymagał zaangażowania 400 000 ludzi. Kręcony przez sześć lat film jest portretem pozytywnych fascynatów, którzy za wszelką cenę starają się zrealizować swoje plany.

Sekcja: Muza i Wena

Beuys. Sztuka to rewolucja (Beuys), Niemcy/Germany, 2017, 107 min., reż./dir.: Andres Veiel

Charyzmatyczny niemiecki artysta, teoretyk sztuki, pedagog, aktywista i społeczno-polityczny reformator Joseph Beuys twierdził, że każdy z nas jest artystą w życiu, każdy może tworzyć sztukę i wpływać na nią oraz otaczający go świat. Ubrany w charakterystyczny kapelusz kontrowersyjny twórca postrzegał sztukę nie jako przedmioty estetyczne, lecz twórcze, terapeutyczne działanie o społecznym lub politycznym podłożu. Film jest wnikliwym portretem jego życia i twórczości opartym niemal w całości na doskonale zmontowanych materiałach archiwalnych.

Rumble. Jak Indianie zatrzęśli światem muzyki (Rumble: The Indians Who Rocked the World), Kanada/Canada, 2017, 103 min., reż./dir.: Catherine Bainbridge

Film przedstawia 10 portretów znaczących artystów wywodzących się ze społeczności Indian, poczynając od ojca gatunku blues Delty Charleya Pattona przez królową swingu Mildred Bailey, legendy rocka: Jimiego Hendrixa i Jesse’ego Ed Davisa po Taboo, członka popowego Black Eyed Peas. Poprzez archiwalne materiały filmowe i nagrania stopniowo odkrywamy indiańskie źródła bluesa, rocka, jazzu, a nawet country, do których dziś przyznają się takie muzyczne sławy jak Tony Bennett, Slash czy Iggy Pop. Okazuje się, że niektóre z naszych najwybitniejszych utworów popkultury czerpały inspirację z rytmu i melodii rdzennych Indian.

Tony Conrad: tu i teraz (Tony Conrad: Completely in the Present), USA/USA, 2016, 96 min., reż./dir.: Tyler Hubby

Tony Conrad był awangardowym amerykańskim artystą wideo, eksperymentalnym reżyserem, kompozytorem, muzykiem, performerem, edukatorem i pisarzem. Był pionierem drone music i filmu strukturalnego, a wyznacznikiem jego twórczości okazały się głównie relacje pomiędzy dźwiękiem, poruszającym się obrazem i grą. Film jest próbą spojrzenia na postać i twórczość Conrada. Zbudowany z materiałów archiwalnych ukazuje bezkompromisową pięćdziesięcioletnią karierę artysty na płaszczyźnie filmu, muzyki wideo, telewizji i edukacji, podkreślając jej rolę i znaczenie. Poznajemy niezwykłego w swoim rodzaju artystę i człowieka, który tak naprawdę chciał zniszczyć w dobrej wierze system, w jakim przyszło mu funkcjonować.

Ucho wewnętrzne (The Internal Ear), Polska/Poland, 2016, 74 min., reż. Szymon Uliasz, Magdalena Gubała

Historia człowieka, który rzucił studia plastyczne i zaryzykował, aby spełnić swoje prawdziwe marzenie: grać na saksofonie. Nazywa się Mikołaj Trzaska. Dziś współpracuje z muzykami z całego świata i artystami różnych proweniencji. Towarzyszymy mu podczas pracy, spotkań i inspirujących rozmów w gronie przyjaciół, takich jak Andrzej Stasiuk. Kreatywny background Trzaski naznaczyło także jego żydowskie pochodzenie oraz związek z ojcem, również artystą, co buduję dodatkową warstwę filmu, już bogatego w narracje . Kluczowe w filmie są inspirowane improwizacjami Trzaski partie animowane, stworzone przez Marcina Podolca – ilustratora, autora komiksów i reżysera.

Sekcja: Miejsca/Czasoprzestrzeń 

Bez tytułu (Untitled), Austria/Austria, 2016, 107 min., reż. Monika Willi, Michael Glawogger

Ostatni film Michaela Glawoggera, dokończony dwa i pół roku po jego tragicznej śmierci przez Monikę Willi, jego wieloletnią montażystkę. Glawogger („Śmierć człowieka pracy”, „Chwała dziwkom”, „Megamiasta”) w 2013 roku postanowił uciec od rutyny i udać się w roczną podróż bez żadnego z góry założonego planu. Ruszył na południe, do krajów które pojawiają się w naszej świadomości tylko jako paski sensacyjnych newsów o kolejnych klęskach żywiołowych, wojnach, falach głodu lub politycznego chaosu. Życie okrutnie przeplotło się ze sztuką – u kresu swojej wędrówki, w Liberii, Glawogger zmarł, zaraziwszy się malarią. Zostawił po sobie film, który jest podsumowaniem jego bezkompromisowej drogi.

Austerlitz (Austerlitz), Niemcy/Germany, 2016, 94 min., reż./dir.: Siergiej Loznitsa

Siergiej Loznitsa, twórca.m.in. „Majdanu” i „Blokady”, przygląda się ludziom zwiedzającym jedne z pierwszych obozów koncentracyjnych, w Dachau i Sachsenhausen, zbudowane przez nazistów w latach 30. ubiegłego wieku. Są wśród nich zapewne ci, którzy dali się uwieść faszyzującym populistom, podbijającym serca wyborców w kolejnych krajach Starego Kontynentu. Po raz pierwszy od II wojny światowej w przestrzeni publicznej znów padają słowa o potrzebie stworzenia obozów, dzielenia ludzi na lepszych i gorszych. Czy wizyta w takich miejscach prowadzi do jakiejkolwiek refleksji, czy jest tylko kolejną atrakcją, godną uwiecznienia na selfie?

Licząc (Counting), USA/USA, 2015, 111 min., reż./dir.: Jem Cohen

Osobisty, wizualny esej-pamiętnik rozpisany na 15 rozdziałów, na które składają się obrazy z Nowego Jorku, Moskwy, Porto, Sankt Petersburga, Stambułu i nienazwanego, muzułmańskiego miasta. Film sięgający do najlepszych tradycji awangardy z jej pochwałą wolności, grą skojarzeń, wyswobodzeniem z narzucanych sensów i otwarciem na interpretację widza. Jem Cohen łączy w sobie pasję rejestracji świata godną Dżigi Wiertowa z nostalgiczną nutą przypominającą wczesnego Jarmuscha i Kaurismakiego.

Opera paryska (The Paris Opera), Francja/France, 2017, 106 min., reż./dir.: Jean-Stéphane Bron

Opera Paryska to jeden z największych, najpiękniejszych i najbardziej rozpoznawalnych teatrów na świecie – na scenie może występować jednocześnie 450 aktorów, a widownia mieści 2200 osób. Gmach opery olśniewa, choć kryje też w sobie wiele tajemnic. Opera Paryska to również jeden z najbardziej skrytych, zamkniętych w sobie teatrów na świecie, którego kulisy funkcjonowania są w zasadzie nieznane. Film je odsłania, pokazując, jak tak naprawdę funkcjonuje to niezwykłe przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzą opera i balet.

Święte miejsce (Sacred), Stany Zjednoczone, Japonia/USA, Japan, 2016, 86 min., reż./dir.: Thomas Lennon

40 różnych ekip filmowych z całego świata odwiedziło 25 krajów, aby pokazać doświadczenie modlitwy i wiary w codziennym życiu, od narodzin do śmierci. Intymne ceremonie inicjacyjne, zbiorowo obchodzone uroczystości i religijnie przeżywane przełomowe momenty życia wyznawców z całego świata złożyły się na obraz o wielkiej sile rażenia. Choć – warto dodać – reżyser ani razu nie wyjechał z Nowego Jorku podczas kręcenia filmu. Film zanurza widza w doświadczaniu duchowości przez różnorodne kultury i religie.

Sekcja: Życie pod nadzorem

Burzliwe teraz (In the Intense Now), Brazylia/Brasil, 2015, 127 min., reż./dir.: João Moreira Salles

Eseistyczne, oparte na archiwaliach spojrzenie na wydarzenia z drugiej połowy lat 60. ubiegłego wieku. To wtedy światem wstrząsnęły protesty studentów, kontestujących społeczno-polityczny porządek ustalony po drugiej wojnie światowej. Protesty, utrwalone w setkach filmów (film przywołuje wiele z nich), domagają się dziś ujęcia z nowej perspektywy. Reżyser wychodzi naprzeciw tej potrzebie, przyglądając się, często nie bez ironii, ikonicznym postaciom tamtych czasów, analizując ich pasję, zbyt często wiodącą na manowce. Nie boi się stawiać trudnych pytań – dlaczego paryscy studenci nie atakowali gmachów rządowych? Czy tak naprawdę chcieli rewolucji? Film, w całości oparty na archiwaliach, balansuje na granicy między prywatnym a publicznym.

Pre-crime. Inwigilacja 3.0 (Pre-Crime), Niemcy/Germany, 2017, 90 min., reż./dir.: Matthias Heeder, Monika Hielscher

„Pre-crime” to termin ukuty przez pisarza science fiction Philipa K. Dicka i spopularyzowany w filmie Stevena Spielberga „Raport mniejszości”. Coraz częściej stosowany jest jednak w literaturze naukowej do opisu systemów karnych, zajmujących się przestępstwami jeszcze nie popełnionymi. To ogół działań mających na celu przewidzenie, zakłócenie, powstrzymanie lub ograniczenie zagrożeń kryminalnych. Paradoksem jest tu fakt monitorowania przestępstwa, do którego nie doszło, a które jest niejako przesądzone. Film Matthiasa Heedera i Moniki Hielscher przedstawia współczesne systemy prewencji kryminalnej funkcjonujące już w zachodnich krajach (m.in. Wielka Brytania, Niemcy, USA).

Wolność słowa wolna od lęku (Free Speech Fear Free), Wielka Brytania/UK, 2016, 89 min., reż./dir.: Tarquin Ramsay

Czym jest wolność słowa? – zadał sobie to pytanie 15-letni Tarquin Ramsay, a o odpowiedzi poprosił swoich rówieśników, dyrektora szkoły, mieszkańców miasteczka. Bardzo szybko zorientował się jednak, że szlachetne wypowiedzi brytyjskich nastolatków całkowicie rozmijają się ze społeczną praktyką oraz szerzącymi się przykładami naruszania prawa również przez zachodnie demokracje. A co z kwestiami takimi jak: bezpieczeństwo i nadzór, mowa nienawiści, granice wolności i prywatności? Czy wpisanie wolności słowa do zestawu podstawowych praw człowieka zamyka temat? Czy gwarantuje, że z niego skorzystamy albo chociaż zauważymy, gdy zostanie ograniczone?

Zero Days (Zero Days) USA/USA, 2016, 110 min., reż./ dir. : Alex Gibney

Zdobywca Oscara® Alex Gibney odkrywa przed nami fenomen Stuxnet – samoreplikującego się wirusa komputerowego odkrytego przez ekspertów w 2010 roku. Złośliwe oprogramowanie, stworzone najprawdopodobniej przez amerykańskie i izraelskie cyberoddziały, było skierowane przeciw irańskim instalacjom nuklearnym. Jednak po tym, jak wirus skutecznie zainfekował komputery w Iranie, wymknął się spod kontroli i zaczął swobodnie się rozprzestrzeniać. Nikt nie zdawał sobie sprawy, że w ten sposób otwarto puszkę Pandory z bronią epoki cyfrowej.

Sekcja: Nie tacy sami

Jak spotkać syrenę (How to Meet a Mermaid) Holandia, Dania, Belgia/The Netherlands, Denmark, Belgium, 2016, 90 min., reż./ dir. : Coco Schrijber

Czy morze i jego zjawiskowa, nieprzewidziana natura mogą być wartą poświęcenia życia alternatywą dla naszej rzeczywistości? Film przedstawia historie trzech osób, które zdecydowały się powierzyć swoje życie wodzie w poszukiwaniu dla siebie lepszego miejsca na Ziemi. Lex Schrijber, brat reż.yserki filmu, wyjechał we wrześniu 2000 roku z przyjaciółmi na wyprawę nurkową do Egiptu i nigdy nie wrócił. Jego buty, ubranie i nóż nurkowy znaleziono – ułożone równo – na jednej z plaż nad Morzem Czerwonym. Lex nigdy nie nurkował bez noża co dowodzi, że zdecydował się popełnić samobójstwo. Jego ciała nie odnaleziono. Młoda Brytyjka Rebecca Coriam należała do załogi liniowca Disney. W 2011 roku w niewyjaśnionych okolicznościach zniknęła ze statku u wybrzeży Meksyku. Ostatnim bohaterem jest Miguel, surfer z Meksyku, który pewnego dnia wyrusza w zuchwałą podróż przez ocean do USA.

Normalny autystyczny film (Normal Autistic Film) Czechy/Czech Republic, 2016, 90 min., 

reż./ dir.: Mirosław Janek

Lukáš ma charakterystyczne poczucie humoru, kocha filmy i pisze scenariusze. Denis to wirtuoz fortepianu, który jest w stanie zagrać najtrudniejsze klasyczne utwory (jego interpretacje Chopina, Vivaldiego, Beethovena i Dvořáka pojawiają się w ścieżce dźwiękowej filmu). Jest przy tym niezwykle inteligentny i oczytany. Depresyjna nastolatka Majda kocha rap, za pomocą którego wyrzuca z siebie nienawiść, którą czuje do samej siebie, rodziców i świata. Jej śmiałe teksty opisują otaczający świat z rozbrajającą szczerością. Dwunastoletnia Marjamka doskonale zna angielski i bez problemu potrafi opowiadać w tym języku długie historie, a jej młodszy brat Ahmed jest z kolei niezwykle przyjacielski. Pięcioro niezwykłych młodych ludzi dotkniętych zespołem Aspergera. Kręcony przez dwa lata film pokazuje prawdziwe oblicze i relacje bohaterów.

Potwór w twojej głowie (Monster in the Mind ), USA/USA, 2016, 87 min., reż./dir.: Jean Carper

Film jest opowiedzianą z humorem historią śledztwa dotyczącego prawd i mitów o chorobie Alzheimera. Jakie lekarstwo może zapobiec demencji? I czy mamy do czynienia z epidemią? Jean Carper to dziennikarka medyczna, która współpracowała m.in. z CNN, i autorka bestsellerowej książki „Your Miracle Brain”. Gdy lekarze wykryli u niej gen powiązany z chorobą Alzheimera, postanowiła dowiedzieć się jak najwięcej o schorzeniu, które być może będzie jej udziałem. Carper obrazuje historię społecznych wyobrażeń związanych z chorobą, umiejętnie i zabawnie odwołując się do klasycznych filmów grozy jak „Frankenstein” z 1931 roku czy „Noc żywych trupów” George’a Romero z roku 1968.

Sekcja: Historie intymne

Obietnica (The Promise), Niemcy, USA/Germany, USA, 2016, 117 min., reż./dir.: Marcus Vetter, Karin Steinberger

Jens Söring i Elizabeth Haysom poznali się na uniwersytecie w Virginii w 1984 roku. On był wówczas osiemnastoletnim synem niemieckiego dyplomaty, który zapowiadał się na zdolnego studenta. Ona była piękną, młodą córką zamożnego kanadyjskiego biznesmena. Młodzi zakochali się w sobie, ale 30 marca 1985 roku dokonano makabrycznego zabójstwa rodziców Elizabeth. Haysomowie byli spokojną i szanowaną rodziną, a ich morderstwo wstrząsnęło lokalną społecznością i trafiło na pierwsze strony gazet. Młodzi kochankowie od razu uciekli do Wielkiej Brytanii, gdzie zostali aresztowani, deportowani do USA i skazani na dożywocie. Film w mistrzowski sposób ukazuje historię zbrodni z obsesyjną, nie znającą granic miłością dwojga ludzi.

„Strike a Pose”: Tancerze Madonny (Strike a Pose), Holandia, Belgia/The Netherlands, Belgium, 2016, 83 min., reż./dir.: Ester Gould, Reijer Zwaan

W 1990 roku siedmiu młodych tancerzy wyruszyło z Madonną w najbardziej kontrowersyjną w jej karierze trasę koncertową Blond Ambition Tour owianą aurą skandalu. Sześciu z nich było gejami. Była to podróż życia sportretowana w filmie dokumentalnym Aleka Keshishiana z 1991 roku „W łóżku z Madonną”. Stworzony z nagrań zarejestrowanych podczas trasy film Madonna wykorzystała do batalii o prawa gejów, wolność ekspresji i walki z AIDS. Nakręcony 25 lat później film „Strike a Pose: Tancerze Madonny” pokazuje jak naprawdę wyglądało wtedy przyznanie się do bycia sobą, i jakie problemy to ze sobą niosło.

Sekcja: Człowiek w kinie

Darmowy lancz (Free Lunch Society), Austria, Niemcy/Austria, Germany, 2016, 80 min., reż./dir.: Christian Tod

Bezwarunkowy dochód podstawowy (BDP) to stały dochód, który otrzymuje od państwa każdy, bez konieczności spełniania jakichkolwiek warunków. Ta rewolucyjna idea i jej faktyczne wprowadzenie w życie postawiłoby do góry nogami cały obecny system opieki społecznej, rynku pracy, demokracji i społeczeństwa jako takich. Niemniej jednak wobec rosnących nierówności społecznych, robotyzacji i automatyzacji pracy, a przede wszystkim pomyślnych wyników pierwszych takich rozwiązań, może okazałyby się zmianami na lepsze?

Dobry listonosz (The Good Postman ), Finlandia, Bułgaria/Finland, Bulgaria, 2016, 2016, 82 min., reż./dir.: Tonislav Hristov

Co to znaczy być Europejczykiem w dobie zmieniających się systemów politycznych i wzmożonych ruchów migracyjnych? Bohaterami filmu są mieszkańcy małego miasteczka w Bułgarii na granicy z Turcją, którzy stoją przed decyzją przyjęcia do siebie uchodźców. Wioska, której mieszkańcom przygląda się reżyser, przez wieki była nazywana Wielką Bramą z powodu sąsiedztwa z Imperium Osmańskim. Obecnie, w dobie kryzysu migracyjnego, miejscowość znajduje się na szlaku wędrówek ludzi szukających azylu w Europie. Ivan, tytułowy bohater, w osiedleniu przybyszy zza granicy widzi szansę dla rozwoju miejscowości, z której wyjechali prawie wszyscy młodzi ludzie. Listonosz jest jednym z kandydatów na nowego burmistrza. Ma także prywatne motywacje zaproszenia do miasta przyjezdnych…

Niemieckie życie (A German Life), Austria, Niemcy/Austria, Germany, 2016, 113 min., reż./dir.: Christian Krönes, Florian Weigensamer, Roland Schrotthofer, Olaf S. Müller

Kameralny portret Brunhilde Pomsel – kobiety, która w czasie II wojny światowej była sekretarką jednego z najwyżej postawionych nazistów, Josepha Goebbelsa. Dziś ma 105 lat i pomimo słabego wzroku i problemów z chodzeniem, jej umysł i pamięć wydają się odporne na działanie czasu. Twórcy filmu oddają jej głos, wybierając najbardziej minimalistyczne medium: czarno-biały obraz, zbliżenie twarzy, żadnego tła, żadnych dekoracji, żadnych dźwięków z offu, samo słowo.

Obcy w raju (Stranger in Paradise ), Holandia/ The Nederlands, 2016, 72 min., reż./dir.: Guido Hendrikx

Na Sycylii za murami fortecy o nazwie Europa dopiero co przybyli z krajów Afryki i Azji imigranci uczęszczają na lekcje dawane przez nauczyciela, który opowiada im o tym, jak wygląda życie na Starym Kontynencie i jak ma przebiegać ich proces asymilacji. Edukator umiejętnie dobiera fakty, aby wzbudzić w uczniach skrajne emocje. Raz próbuje zawstydzić słuchaczy, aby za chwilę podkreślić zasadność ich obecności w Europie. Nie ma wątpliwości, że relacja nauczyciela i imigrantów jest oparta na władzy. Obserwujemy proces selekcji. To moment, w którym ujawnia się arbitralność przepisów przekładanych na losy jednostek. Rozmowy między przedstawicielem Starego Kontynentu a imigrantami przedstawione w filmie odzwierciedlają kierunki współczesnej debaty publicznej dotyczącej powinności Europy wobec osób pukających do jej drzwi w nadziei na poprawę warunków życia.

Sekcja: Doc Dance

Bobbi Jene (Bobbi Jene), Dania, Szwecja/Denmark, Sweden, 2017, 95 min., reż./dir.: Elwira Lind

Bobbi Jene Smith to amerykańska tancerka o niebanalnym talencie, wizerunku i osobowości. W 2005 roku zdecydowała się wyjechać do Izraela, aby tańczyć w legendarnej grupie Batsheva Dance Company pod kierunkiem słynnego na cały świat tancerza i choreografa Ohada Naharina. Jednak po trwającej ponad dekadę udanej gwiazdorskiej karierze w Batsheva Dance Company – ku zaskoczeniu wszystkich – Smith zdecydowała się opuścić Izrael i mieszkającego tam jej życiowego partnera. Postanowiła wrócić do USA i zawalczyć tam o własną artystyczną niezależność. Film pokazuje nie tylko wyjątkowy talent i indywidualność tej zdolnej tancerki, portretując szczególny etap jej biografii, gdy zdecydowała się porzucić wygodne życie gwiazdy i zaryzykować walkę o samą siebie.

La Chana ( La Chana ), Hiszpania, Islandia, USA/Spain, Iceland, USA, 2016, 80 min. , reż./dir.: Lucija Stojevic

Film przybliża postać Antoniny Santiago Amador – zwanej „La Chana”, legendarnej cygańskiej tancerki, jednej z największych gwiazd flamenco. La Chana za sprawą niezwykłego poczucia rytmu, innowacyjnych rozwiązań i przede wszystkich pasji oddawanej w tańcu zyskała ogromne uznanie i popularność w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. Reżyserka obrazuje intymny portret tej wielkiej artystki, przedstawiając tragiczne przyczyny jej zejścia ze sceny i wielki powrót po niemal dwóch dekadach nieobecności.

Move! Taniec to życie (Move! Dance Your Life ), Francja/France, 2017, 76 min., reż./dir.: Fanny Jean-Noël

Taniec towarzyszy człowiekowi od jego początku. W kulturze plemion pierwotnych, gdzie zachował się w swojej najprawdziwszej postaci, tańczy się głównie z powodów eschatologicznych – w związku ze śmiercią, nowym życiem lub wielkimi wydarzeniami. Malgasze podczas Famadihany wyjmują kości zmarłych, owijają w całun, i zaczynają je podrzucać w trakcie rytualnego tańca. Według kosmogonii hinduizmu taniec Śiwy, Nataradży, dał początek światu. Maorysi do dziś tańczą hakę peruperu – dawny układ choreograficzny polinezyjskich wojowników, by ukazać swoją siłę, chęć zwycięstwa i wystraszyć przeciwników. Taniec także domena uwodzenia i zabawy.

Reset. Czarny łabędź (Reset ), Francja/France, 2016, 120 min., reż./dir.: Alban Teurlai, Thierry Demaizière

W październiku 2014 roku znany francuski tancerz i choreograf Benjamin Millepied, związany ze słynnym New York City Ballet, a prywatnie mąż Natalie Portman, którą poznał na planie filmu „Czarny Łabędź”, do którego stworzył choreografię, obejmuje funkcję dyrektora baletu Opery Paryskiej. Ma on wprowadzić konserwatywny i zanurzony we francuskiej tradycji paryski balet w XXI wiek. Zadanie okazuje się równie ambitne, co trudne do wykonania.

Sekcja: Amerykański sen/ Chiński sen

Chińskie van Goghi (China’s Van Goghs), Chiny, Holandia/China, The Netherlands, 2016, 81 min., reż./dir.: Haibo Yu, Kiki Tianqi Yu

Do 1989 roku Dafen była małą robotniczą osadą położoną w granicach Shenzen – miasta w południowo-wschodnich Chinach. Obecnie liczy już 10 000 mieszkańców, w tym głównie byłych chłopów, którzy dziś są malarzami i tworzą tysiące replik popularnych na Zachodzie Europy obrazów. To tu powstają kopie znanych dzieł van Gogha, Leonarda da Vinci, Warhola i innych mistrzów malarstwa sprzedawane potem w tysiącach egzemplarzy w sklepach i galeriach na całym świecie. Roczna sprzedaż to 5 milionów obrazów, a zamówień jest tak dużo, że aby im sprostać, lokalni malarze śpią na podłodze między sznurami, na których wiszą tworzone przez nich kopie.

Dzieci nie boją się śmierci, dzieci boją się duchów (Children Are Not Afraid of Death, Children Are Afraid of Ghosts), Chiny/China, 2017, 85 min., reż./dir.: Rong Guang Rong

W ubogiej prowincji w południowych Chinach doszło do tajemniczych samobójstw grupy dzieci. Kilkoro braci i sióstr w wieku od pięciu do czternastu lat odebrało sobie życie, wypijając pestycydy. Co mogło skłonić małe dzieci do tak desperackiego aktu? W 2015 roku reżyser filmu udał się do miasteczka, w którym wydarzyły się te wstrząsające wydarzenia. Jego wizyta nie spotkała się z życzliwością mieszkańców, wywołała opór, który zaowocował aresztowaniem reżysera, zastraszaniem, a w końcu wyrzuceniem go z wioski i przerwaniem zdjęć. Zdecydował się on jednak dokończyć film, w którym wykorzystuje własne odczucia i przemyślenia.

MappaMundi (MappaMundi), Luksemburg, Austria/Luxembourg, Austria 2017, 45 min., reż./dir.: Bady Minck

Science-docu-fiction – dokumentalny film popularno-naukowy: tak „MappaMundi” określają sami twórcy. Akcja rozpoczyna się na statku kosmicznym sterowanym przez kobiety z nieznanej nam cywilizacji. Pracujące na statku kosmicznym kartografki badają kolejne napotkane w przestrzeni planety. W pewnym momencie trafiają do naszego Układu Słonecznego – ich wzrok pada na Ziemię… Badaczki zagłębiają się w dziewięćset milionów lat historii rozwoju naszej planety.

Na początku było oko (In the Beginning Was the Eye), Austria, Luksemburg/Austria, Luxemburg, 2003, 45 min. , reż./dir.: Bady Minck

Reżyserka filmu: artystka wizualna, rzeźbiarka, autorka eksperymentalnych filmów animowanych postanawia zadać kłam biblijnemu stwierdzeniu, że na początku było słowo. Film rozpoczyna się od symbolicznego otwarcia powieki. Powieka należy do Bodo Hella – jednego w najważniejszych austriackich pisarzy – człowieka słowa. Przez cały film jesteśmy świadkami zmagania słowa z obrazem – dwóch elementów stanowiących tkankę każdego filmu.

BLOK PRZYJAŹŃ

Dzikie przygody, wygłupy i sekrety. Znacie się od lat, wiecie o sobie wszystko. Przyjaźń daje wam coś bardzo ważnego, nie czujecie się samotni, zawsze możecie z kimś pogadać, mimo zmian i przeciwności. Filmy w tym bloku pokazują, jak ważną rolę odgrywa przyjaźń w naszym życiu.

Świat Kim i Boba (The World of Kim & Bob), Holandia/The Netherlands , 2016, 16 min., reż./dir. : Sanne Rovers

Kim i Bob są przyjaciółmi od urodzenia. Zawsze doskonale razem się bawili, łączą ich niesamowite przygody. Przez wiele lat wspólnie tworzyli fantastyczną scenerię do swojego filmu animowanego. I tak było przez 13 lat. Aż przyszedł czas dojrzewania. Kim coraz częściej wolała spędzać czas z przyjaciółkami, a Boba ten świat nie interesował, on wciąż chciał się po prostu bawić. Jak zmieniają się nasze przyjaźnie z lat dziecięcych? Czy dojrzewanie wpływa na nasze więzi z bliskimi, i czy zawsze musi tak być?

Rocknrollers (Rocknrollers, Holandia/The Netherlands , 2016, 25 min. , reż./dir. : Daan Bol

Morgana’s Illusion to zespół rockowy, który tworzy trzech kumpli: Sia (15 lat ), Bas (14 lat) i Vince (13 lat). Mają odlotowy styl, słuchają psychodelicznego rocka, spędzają czas na próbach i rozmowach… Wszytko się zmienia, kiedy Sia zaczyna chorować na depresję.

BLOK DZIAŁASZ!

Czasem trzeba wziąć sprawy w swoje ręce – jeśli czegoś bardzo pragniemy lub uważamy, że coś trzeba zmienić, albo chcemy o coś zawalczyć. Los czasem nie sprzyja, ale zawsze znajdzie się jakieś wyjście. Bohaterowie filmów w znakomity sposób pokazują, że wszystko zależy od naszego zaangażowania, wiary i….fantazji.

Krowa, która miała być koniem (A Cow in a Wrong Body ), Holandia/The Netherlands , 2016, 18 min., reż. Denise Janzée

Jantien (15 lat) mieszka na wsi i bardzo chciała mieć swojego konia, ale jest to niemożliwe. Dlatego postanowiła swoją krowę Mo traktować jak konia. Mimo powszechnego zdziwienia, po kilku treningach krowa nauczyła się galopować i skakać, a nawet wzięła udział w konkursie jeździeckim. Film w doskonały sposób pokazuje, że wystarczy zmienić punkt widzenia, żeby mieć to, czego się chce.

Królowa Pszczół (Pien Queen of the Bees ), Holandia/The Netherlands , 2015, 16 min., reż. Ellen Vloet

Masz 10 lat i dowiadujesz się, że pszczoły mogą na zawsze zniknąć z naszego świata. Co robisz? Dzwonisz do przyjaciół i zaczynasz działać! Tak, to prawda – rzadko się to zdarza, ale Pien właśnie to zrobiła. Rozdaje sąsiadom informacyjne ulotki, ma własne ule na podwórku, a jej największym marzeniem jest zabranie pszczół na pole rzepaku – do nektarowego raju. Pen walczy nie tylko o pszczoły, ale również o swoje zdrowie – choruje na raka. Lekarze są dobrej nadziei. Poznajcie losy tej dzielnej dziewczynki!

Chłopiec z cukru (Jesser and the Sugarcane), Holandia/The Netherlands , 2016, 15 min., reż. Godelieve Eijsink

Nikaragua to państwo w Ameryce Środkowej, w którym zawsze jest ciepło i można bawić się pośród wysokich pól trzciny cukrowej. Brzmi wspaniale, ale nie dla naszego bohatera. Jesser co prawda kocha rośliny, ale poza jedną, właśnie trzciną cukrową, która otacza go ze wszystkich stron. Jego życie nie jest łatwe. Tata mimo choroby, podobnie jak inni mężczyźni w wiosce, musi pracować na plantacji. Jest to jedyna praca w okolicy i prawdopodobnie chłopca czeka taki sam los. Poznajemy zupełnie inny świat, w którym muszą żyć dzieci, pełen trudności, ale również wiary, że można zmienić swój los. Czy im się uda?