W ramach projektu LATO NA PATIO Gdyńskie Centrum Filmowe zaprasza na cykl pokazów plenerowych we współpracy z firmą Aurora Films. Ten dystrybutor kina artystycznego obchodzi w 2021 roku dziesięciolecie swojej działalności. W wybrane soboty, od czerwca do połowy sierpnia 2021 roku, zapraszamy na spotkania z dobrym kinem. To świetna okazja, by obejrzeć film, który kiedyś być może przegapiliśmy w repertuarze, i spędzić miło czas w plenerze. Wstęp wolny.

Drugim cyklem filmowym w ramach „Lata na Patio” są czwartkowe „Wieczory filmowe z Mayfly”. Szczegóły TUTAJ.

Wszystkie seanse wieczorne w Kinie Plenerowym w ramach „Lata na Patio” rozpoczynają się o godzinie 18.00.

HARMONOGRAM SOBOTNICH POKAZÓW FILMOWYCH
NA PATIO

sobota, 5 czerwca, „Vincent chce nad morze” (2010)

sobota, 12 czerwca, „Kurczak ze śliwkami” (2011)

sobota, 26 czerwca, „Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze” (2010)

sobota, 3 lipca, „Mężczyzna imieniem Ove” (2015)

sobota, 10 lipca, „Frantz” (2016)

niedziela, 18 lipca, „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” (2016)  – wyjątkowo w niedzielę!

sobota, 24 lipca, „Dusza i ciało” (2017)

sobota, 31 lipca, „Szczęśliwy Lazarro” (2018)

sobota, 7 sierpnia, „Kwiat wiśni i czerwona fasola” (2015)

sobota, 14 sierpnia, „Oslo 31 sierpnia” (2011)

OPISY FILMÓW

Vincent chce nad morze

Błyskotliwa i niezwykle czuła komedia drogi, w której trójka młodych bohaterów zmaga się z problemami psychicznymi, niechęcią społeczeństwa i brakiem miłości. Vincent, Marie i Alex biorą życie w swoje ręce, ruszając w pełną szalonej radości podróż przez Europę. Film został obsypany licznymi nagrodami za aktorstwo, reżyserię i scenariusz, których ukoronowaniem była podwójna Niemiecka Nagroda Filmowa. „Vincent chce nad morze” rozbawił w niemieckich kinach ponad milion zachwyconych filmem widzów.

Dwudziestokilkuletni Vincent cierpi na zespół Tourette’a, objawiający się nerwowymi tikami, niepohamowanym wykrzykiwaniem wulgaryzmów i zachowaniem wskazującym, że w jego komórki nerwowe co chwilę – jak sam stwierdza – załatwia się gromada klaunów. Kiedy umiera jego ukochana matka, trafia do zakładu psychiatrycznego. Ojciec, polityk walczący o reelekcję, uznaje, że chory syn przeszkodziłby mu w kampanii wyborczej. W ośrodku chłopak poznaje cierpiącego na nerwicę natręctw, pedantycznego Alexa i weterankę anoreksji Marie. Osamotniony Vincent, pozostawiony na uboczu toczącego się życia, postanawia uciec z zakładu i jechać nad morze, gdzie chciałby rozsypać prochy matki. Chłopak wspólnie z przyjaciółmi kradnie samochód szefowej ośrodka i wraz z nimi wyrusza w stronę Morza Śródziemnego. Tak zaczyna się ich wspaniała droga ku wolności. Są szczęśliwi i w końcu mogą myśleć o tym co dla nich najważniejsze: miłości, przyjaźni, odpowiedzialności…

„Vincent chce nad morze” to ciepła opowieść o realizowaniu marzeń. Tiki i „szalone” zachowania bohaterów  rozśmieszają, ale nie ośmieszają bohaterów. Poza dynamiczną reżyserią i przepięknymi zdjęciami Alp, w filmie odnajdziemy mądre aktorstwo trójki głównych bohaterów. Zagrani przez nich młodzi ludzie są pełnokrwistymi postaciami, pokazującymi prawdziwe emocje. Szczególnie zapada w pamięć anorektyczka Marie, zagrana przez Karoline Herfurth, znaną z ról  w „Pachnidle” i „Lektorze”.

reżyseria: Ralf Huettner

gatunek: komedia

produkcja: Niemcy 2010

czas trwania: 96 minut

tytuł oryginalny: Vincent will Meer

Kurczak ze śliwkami

Kolejny po „Persepolis” znakomity film Marjane Satrapi i Vincenta Paronnauda. Tym razem twórcy zrezygnowali z animacji i sięgnęli po aktorskie gwiazdy, m.in. Mathieu Amalrica („Motyl i skafander”), Jamela Debbouze’a („Amelia”), Isabellę Rossellini („Blue Velvet”).

Nasser Ali, wybitny skrzypek, w wyniku drobnej, domowej sprzeczki traci swój ukochany instrument. Okazuje się, że żadne inne, choćby nawet najlepsze skrzypce, nie potrafią zastąpić tych zniszczonych. Artysta traci dawną przyjemność z tworzenia muzyki i szybko zaczyna wątpić w sens życia. Załamany kładzie się pewnego dnia do łóżka z mocnym postanowieniem: chce umrzeć.

Przez siedem dni i nocy Nasser Ali przeprowadza prywatny rozrachunek z samym sobą. Odbywamy razem z nim podróż po kolejnych etapach jego życia, na które wielki wpływ miał muzyczny talent i związane z nim trudne wybory. Z jednym z nich związana jest tajemnica, która skrzypkowi odbiera radość życia skuteczniej niż zniszczony instrument.

„Kurczak ze śliwkami” – wysmakowany, przepiękny wizualnie, zabawny i wzruszający film o tym co w życiu najważniejsze – zadebiutował w konkursie na festiwalu filmowym w Wenecji.

reżyseria: Vincent Paronnaud, Marjane Satrapi

gatunek: komedia, dramat

produkcja: Belgia / Francja  / Niemcy 2011

czas trwania: 93 minut

tytuł oryginalny: Poulet aux prunes

Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze

W samym sercu syberyjskiej głuszy, z dala od cywilizacji, 300 osób zamieszkuje małą miejscowości Bakhtia nad rzeką Jenisej – tak Werner Herzog, współautor i narrator filmu „Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze”, rozpoczyna niezwykłą opowieść. Razem z filmowcami, którzy tam dotarli, obserwujemy rok z życia myśliwych, wędkarzy i innych osób zamieszkujących wioskę. Codzienność w przykrytym śniegiem niedostępnym regionie świata.

Z pięknych kadrów filmu wyłania się obraz faktycznie szczęśliwych i spełnionych ludzi. Widać w nich także wielką miłość Dmitrija Wasiukowa, drugiego reżysera, do tajgi i jej mieszkańców. Malowniczym obrazom towarzyszy przepiękna, kontemplacyjna muzyka.

Oni żyją z ziemi, są samowystarczalni i prawdziwie wolni. Nie ma podatków, nie ma rządu, nie ma prawa, nie ma biurokracji, nie ma telefonów, nie ma radia, mają za to własne wartości i normy postępowania. Jeśli cywilizacja ludzka zostałaby zniszczona, oni przetrwaliby dzięki wiedzy swoich przodków – twierdzi Herzog.

reżyseria: Dmitrij Wasiukow, Werner Herzog

scenariusz: Werner Herzog, Rudolph Herzog, Dmitrij Wasiukow

rok produkcji: 2011

czas trwania: 90 minut

tytuł oryginalny: Happy People: A Year in the Taiga

Mężczyzna imieniem Ove

Spokojne szwedzkie miasteczko. Owdowiały Ove dobiega sześćdziesiątki. Po śmierci ukochanej żony życie straciło dla niego sens. Z dnia na dzień bohater coraz mocniej pogrąża się w depresji i myślach samobójczych.

Pewnego dnia do domu po drugiej stronie ulicy wprowadza się małżeństwo z dwojgiem dzieci. Pierwsze spotkanie Ove z nowymi sąsiadami nie zwiastuje niczego dobrego – ciężarna Parvaneh taranuje samochodem skrzynkę na listy należącą do zgorzkniałego samotnika. Wkrótce jednak, nieoczekiwanie dla siebie samego, Ove zyska nową przyjaciółkę…

Film zebrał tuziny wyróżnień i entuzjastycznych recenzji na całym świecie. Krytycy najczęściej porównują dzieło Hannesa Holma z „Gran Torino” Clinta Eastwooda, ale także z „Forrestem Gumpem”, „Schmidtem” czy „Lepiej być nie może”.

Nominowany do Oscara 2017 w kategorii film nieanglojęzyczny oraz za najlepszą charakteryzację.

Niezwykle poruszająca, zabawna i wciągająca oda do zwykłego życia. Detroit News

reżyseria: Hannes Holm

produkcja: Szwecja 2015

gatunek: komediodramat

czas trwania: 116 minut

tytuł oryginalny: En man som heter Ove

Frantz

Film francuskiego mistrza suspensu i delikatnej erotyki, Françoisa Ozona, to stylowa i sugestywna mieszanka romansu i kryminału w stylu retro. Film zdobył aż 11 nominacji do Cezarów 2017 czyli francuskich odpowiedników Oscarów.

Niewielkie niemieckie miasto, lata 20., tuż po wojnie. Młoda Niemka, Anna, odwiedza miejsce spoczynku poległego na froncie narzeczonego. Ku swemu zdumieniu, dziewczyna spotyka nad grobem Frantza tajemniczego mężczyznę obcego pochodzenia.

Mężczyzna, Adrien, okazuje się przybyszem z Francji. Przedstawia się jako przyjaciel zmarłego. Z biegiem czasu między Francuzem a Niemką zaczyna się rodzić osobliwa więź. Tylko czy Adrien rzeczywiście jest tym, za kogo się podaje.

 Ozon, który najlepsze swoje dzieła stworzył przy współpracy z kobietami, odnajduje wspaniały talent w osobie Pauli Beer. Aktorka w roli Anny jest wprost oszałamiająca. Guardian

reżyseria: François Ozon

scenariusz: François Ozon, Philippe Piazzo

producenci: Francja, Niemcy 2016

gatunek: dramat historyczny

czas trwania: 113 minut

tytuł oryginalny: FRANTZ

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie

Kameralny komediodramat jest jednym z największych przebojów włoskich kin 2016 roku (ponad 3,5 miliona widzów). Film otrzymał nagrody David di Donatello – nazywane włoskimi Oscarami – dla najlepszego filmu 2016, a także za scenariusz, za który laury zdobył także na Tribeca FF i MFF w Bari.

Siedmioro długoletnich przyjaciół spotyka się na kolacji. Dla urozmaicenia wieczoru rozpoczynają zabawę polegającą na dzieleniu się między sobą treścią każdego SMS-a, e-maila lub rozmowy telefonicznej, jakie otrzymują w trakcie spotkania.

Kiedy tym samym wiele tajemnic zaczyna wypływać na światło dzienne, niewinna gra rodzi konflikty, które niełatwo będzie zażegnać…

reżyseria: Paolo Genovese

gatunek: komediodramat

rok produkcji: 2016

czas trwania: 97 minut

tytuł oryginalny: Perfetti sconosciuti

Dusza i ciało

„Dusza i ciało” to bardzo oryginalna historia miłosna, która urzeka subtelnością, humorem i niezwykłym podejściem do tematu alienacji. Film najczęściej porównywany jest ze słynną „Amelią” oraz „Pokotem” Agnieszki Holland, i jest pierwszym od 18 lat pełnometrażowym obrazem cenionej węgierskiej reżyserki Ildikó Enyedi.

Pokazywany na wielu światowych festiwalach obraz, obsypany został wieloma nagrodami, w tym Złotym Niedźwiedziem na 67. MFF w Berlinie czy Złotą Żabą na Camerimage. Film jest również nominowany do OSCARA 2018 w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.

Mária (Alexandra Borbély) zaczyna pracę jako kontroler jakości w rzeźni w Budapeszcie. Jest młodą dziewczyną, obdarzoną genialną pamięcią, skrytą i bardzo zamkniętą w sobie. Z rosnącą fascynacją obserwuje ją Endre (Morcsányi Géza), dyrektor finansowy firmy.

Dwoje bohaterów łączy uczucie, którego nie potrafią wyrazić w świecie rzeczywistym. Uda im się to dopiero w snach, gdzie spotkają się pod postaciami łani i jelenia.

reżyseria: Ildikó Enyedi

produkcja: Węgry 2017

gatunek: dramat

czas trwania: 116 minut

tytuł oryginalny: A Teströl és Lélekröl/ On body and soul

Szczęśliwy Lazzaro

Nowy film wielokrotnie nagradzanej autorki „Cudów” Alice Rohrwacher, w którym jedną z głównych ról zagrała siostra reżyserki, równie utalentowana Alba Rohrwacher. „Szczęśliwy Lazzaro” zdobył wiele nagród na światowych festiwalach, m.in. za najlepszy scenariusz na festiwalu w Cannes.

„Tym filmem Rohrwacher wyrasta na jeden z najwyrazistszych głosów autorskiego kina europejskiego. Esencja Włoch, esencja kina.” Artur Zaborski, Interia

„Szczęśliwy Lazzaro” to oniryczna opowieść na styku włoskiego neorealizmu i realizmu magicznego. Koncentruje się wokół spotkania Lazzaro, chłopaka tak poczciwego, że często brany jest za pomyleńca, z pięknoduchem Tancredim, młodym szlachcicem o nad wyraz wybujałej wyobraźni.

Życie ich obu w odizolowanej wiosce pasterskiej Inviolata toczy się pod dyktando okropnej markizy Alfonsiny de Luny, królowej imperium tytoniowego i zarazem matki Tancrediego.

Lojalna więź między młodymi mężczyznami zostaje przypieczętowana, kiedy Tancredi prosi Lazzaro, aby ten pomógł mu zorganizować własne porwanie.

Ten dziwny i nieprawdopodobny sojusz jest objawieniem dla Lazzaro i owocuje przyjaźnią tak cenną, że bohater będzie nawet podróżować w czasie i przestrzeni w poszukiwaniu Tancrediego. Pierwszy raz w życiu Lazzaro trafi także do wielkiego miasta…

reżyseria: Alice Rohrwacher

produkcja: Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy 2018

gatunek: komediodramat

rok produkcji: 2018

czas trwania: 125 minut

tytuł oryginalny: Lazzaro felice

Kwiat wiśni i czerwona fasola

Film otwarcia sekcji Un Certain Regard na 68. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes. Doceniana przez krytykę oraz publiczność na całym świecie oda do prostych życiowych przyjemności. Adaptacja bestsellerowej japońskiej powieści Duriana Sukegawy.

Sentaro, mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem niewielkiego foodtrack’a, w którym serwuje dorayaki, japoński deser składający się z placków przekładanych słodką pastą z czerwonej fasoli. Kiedy Sentaro rozpoczyna poszukiwanie pomocy kuchennej, zgłasza się siedemdziesięcioletnia Tokue. Cukiernik początkowo odrzuca jej wniosek, gdyż obawia się, że praca może się okazać ponad siły starszej pani, która w dodatku ma nieco zdeformowane dłonie. Właściciel zmienia jednak zdanie, kiedy tylko próbuje pasty przygotowanej przez Tokue. Dzięki jej sekretnej recepturze na tytułowe „an” drobny biznes zaczyna rozkwitać… a życie bohaterów już nigdy nie będzie takie jak dotychczas…

To opowieść o tym, co naprawdę ważne w życiu… Kawase ujmuje niezwykle eleganckim stylem filmowania, który jest zarazem zbliżony do dokumentu i bardzo poetycki. Daniel Rutledge, Flicks

reżyseria: Naomi Kawase

produkcja: Japonia 2015

czas trwania: 113 minut

Oslo, 31 sierpnia

Przejmujący portret współczesnego pokolenia trzydziestolatków.

Anders nie żyje. Jest wprawdzie jeszcze dość młody i przystojny, ale jeśli nie osiągnęło się sukcesu przed trzydziestką, to tak, jakby nie osiągnęło się w życiu nic. Dręczą go wspomnienia wszystkich zmarnowanych szans i ludzi, których zawiódł. Kiedyś był ambitny, miał rodzinę, przyjaciół i wielkie plany. Dzisiaj zmaga się z demonami przeszłości, uzależnieniem od narkotyków i myślą, dlaczego znalazł się w „martwym punkcie”.

Kiedy pojawia się szansa nowego startu, Anders powraca do dawnych miejsc i wkracza w „idealne” życie przyjaciół. Wita go miasto wypełnione melancholią i sztucznymi gestami. Wieczorem, 31 sierpnia, wracają wspomnienia. Możliwości. Wolność. I wybór.

reżyseria: Joachim Trier

producenci: Yngve Sæther, Hans-Jørgen Osnes

gatunek: Dramat

rok produkcji: 2011

czas trwania: 1 godz. 35 minut

tytuł oryginalny: Oslo, 31. August

Projekt „Lato na Patio” finansowany jest ze środków Fundacji PZU oraz Miasta Gdynia.

Patroni medialni: RMF Maxxx, Gazeta Wyborcza Trójmiasto, Gdański IKS, Trójmiasto.pl.

Aranżację przestrzeni „Lata na Patio” przygotowaliśmy razem z JYSK.