W ostatnim półwieczu wiele dzieł z bogatego dorobku Wima Wendersa znalazło się w programie najważniejszych imprez międzynarodowych. Do tej grupy należą obrazy, które będzie można zobaczyć w ramach tegorocznej retrospektywy niemieckiego twórcy i ulubieńca festiwalowych selekcjonerów. „Alicja w miastach” (1974), „Amerykański przyjaciel” (1977), „Paryż, Teksas” (1984), „Niebo nad Berlinem” (1987) oraz „Buena Vista Social Club” (1999) to perełki kina.
Tym, co łączy te filmy i charakteryzuje twórczość Wendersa, jest szczególna rola miejsca, w którym rozgrywa się akcja. Europejskie i amerykańskie miasta (Amsterdam, Berlin, Hamburg, Hawana, Houston, Los Angeles, Nowy Jork) mają swój znaczący wpływ na treść i rozwiązania reżyserskie. Wędrówka po tych metropoliach (oraz między nimi) staje się zarówno podróżą w czasie i przestrzeni, krajobrazie i historii, jak i tą bardziej intymną, nastawioną na poznawanie wewnętrznych światów jednostek i społeczeństw.
Przegląd tych pięciu filmów wraz z krótkimi wstępami w formie wykładu wideo przybliży sylwetkę reżysera i wprowadzi w tematykę dzieła, a także pozwoli osadzić je w szerszym, często podróżniczym kontekście.
ALICJA W MIASTACH jest, formalnie rzecz biorąc, czwartym filmem Wendersa, ale reżyser często klasyfikuje go jako swój pierwszy, ponieważ odkrywa w nim film drogi jako gatunek.
Jest to również pierwszy film Wendersa nakręcony częściowo w USA i pierwszy, w którym występuje jego „alter ego” Phillip Winter (Rüdiger Vogler). „Alicja w miastach” jest często porównywana do „Brzdąca” Charliego Chaplina. Film otrzymał Nagrodę Niemieckich Krytyków w 1974 roku.
Dziennikarz Phillip Winter chce napisać artykuł o Ameryce, ale poza zrobieniem serii polaroidów nic innego mu się nie udaje. Rozczarowany rozpoczyna podróż powrotną do Niemiec. Niechętnie zgadza się wziąć małą Alice pod swoją opiekę, ponieważ jej matka, którą spotyka w Nowym Jorku dzień przed wyjazdem, odmawia zajęcia się dziewczynką. W Amsterdamie matka nie pojawia się zgodnie z umową, więc Winter i Alice wyruszają na poszukiwanie babci Alice w Zagłębiu Ruhry. Podczas wspólnych poszukiwań ich początkowa wzajemna niechęć stopniowo przeradza się w sympatię.
Projekt organizowany jest przez Stowarzyszenie Kin Studyjnych i współfinansowany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.