Nastoletni uciekinier z domu dziecka i wydalony z ochotniczej straży pożarnej włóczykij-mitoman puszczają się w wir nocnego życia szemranej Warszawy. Za skradzione pieniądze przez kilka dni starają się zapomnieć o życiowych zgryzotach i chociaż przez chwilę poczuć się kimś.

Film muzyczny na poważnie. Polska odpowiedź na Gorączkę sobotniej nocy Johna Badhama. Ucieczka z domu dziecka, spanie po pustostanach i na Dworcu Centralnym, narkotyki, domy rozpusty, hotelowe mewki, podejrzane interesy i wydawane bez sensu pieniądze pochodzące z defraudacji mięsa w rozpaczliwej próbie ucieczki od szarości i polskiej beznadziei początków lat 80tych. Świetna muzyka Maanamu i debiutujący, nastoletni Zbigniew Zamachowski w najbardziej zaskakującym filmie muzycznym PRLu.