Langfang, położone zaledwie 40 km od Pekinu, to jedno z najbardziej zanieczyszczonych miast w Chinach. Stężenie rakotwórczych substancji w powietrzu przybiera tu niewyobrażalne, nawet z polskiej perspektywy, poziomy. Zdarzają się dni, gdy z powodu smogu trzeba naprawdę wytężyć wzrok, żeby rozpoznać rysy twarzy zbliżającego się ulicą człowieka. Od kilku lat chińskie władze deklarują walkę z zanieczyszczeniem środowiska, a twórcy filmu mówią tym deklaracjom: „sprawdzam”. Bohaterami filmu są urzędnicy magistratu odpowiedzialni za walkę ze smogiem. Ich codzienna praca to nie tylko kontrole gigantycznych fabryk, zatrudniających tysiące ludzi (którzy z powodu ich decyzji mogą z dnia na dzień stać się bezrobotni), ale także inspekcje w dziesiątkach przydomowych fabryczek, gdzie możemy obserwować rewers chińskiego cudu gospodarczego. To miejsca, gdzie najtańszym kosztem, z łamaniem norm środowiskowych, produkuje się plastikowe cuda, zalewające potem cały świat.
Brutalna kapitalistyczna rzeczywistość, gdzie konkuruje się ceną, kosztami pracy i szybkością dostawy, jest konfrontowana z nieudolnie zarządzaną państwową machiną z wszystkimi przynależnymi jej negatywnymi cechami – odsuwaniem decyzji, przesuwaniem odpowiedzialności i zbywaniem petentów. Według wielu wskaźników ekonomicznych Chiny jeszcze w tym stuleciu staną się globalnym hegemonem i zdystansują USA. Warto przyjrzeć się tej rzeczywistości z bliska, by odkryć, że nie jest ona czarno-biała – mimo, że w urzędniczej nowomowie przyszłość jawi się w jasnych barwach, pod wypowiedziami niektórych bohaterów mogłaby spokojnie podpisać się… Greta Thunberg.

Langfang, about 40 kilometers from Beijing, is one of the most air-polluted cities in China. But at the local environmental protection bureau, deputy chief Li and his assistant Hu are working hard to change this. There’s intense pressure from the leadership in Beijing, and far-reaching measures are needed to combat the fog laced with smoke and exhaust fumes that regularly blankets the city. The steel mill has to close down, teams of inspectors visit environmental offenders, and spray trucks attempt to curb the smog. This observational bureaucratic drama highlights a situation that parallels the global environmental crisis: the urgency to tackle the problem is obvious, but who will pick up the tab? The Chinese government’s strict environmental policy, which includes imposing sanctions on the mayors who are responsible, puts the employees of the environmental protection bureau in a difficult position. How do you navigate between the divergent interests of government, industry and employees affected by the policy?