W Jeevodaya mieści się ośrodek wychowawczo-leczniczy dla trędowatych
oraz ich rodzin. To właśnie tutaj przed trzydziestoma laty Helena Pyz
przyjechała z Polski, aby pomagać chorym i głodnym dzieciom. Z biegiem
lat coraz wyraźniej odczuwa swoją słabość, lecz siła charakteru nie
pozwala jej skapitulować przed własną chorobą. Długotrwała obserwacja
dokumentalna pozwala zrozumieć, na czym polegała wyjątkowa rola
misjonarki i lekarki. W otoczeniu ludzi lekkomyślnych doktor Helena
wydaje się być jedyną osobą, która dostrzega sens działalności ośrodka
oraz jego bezinteresowny charakter.