Brasilia, stolica Brazylii, zbudowana w 1960 roku przez Lúcio Costę i Oscara Niemeyera na środku pustyni, wpisana na międzynarodową listę dziedzictwa kultury UNESCO i określana mianem fantastycznej wyspy – to przykład arcydzieła modernizmu XX wieku.

Brasilia jest zaprojektowana na planie nawiązującym do lecącego kondora lub samolotu. W mieście znajdziemy futurystyczne budynki ze stali, szkła i marmuru, wieżowce, monumentalne aleje. Projekt zakłada także prawie całkowity brak chodników, przejść podziemnych pod autostradami i rozdziału poszczególnych stref mieszkalnych, administracyjnych, handlowych i przemysłowych. Budynki są pogrążone w zieleni i oddalone od siebie, a poruszanie się po mieście pieszo jest utrudnione.

Modernistyczna i unikalna w skali świata koncepcja Brasilii zyskała co prawda światową sławę i uznanie architektów, publicystów i historyków, ale miasto zostało wybudowane bez uwzględnienia potrzeb jego mieszkańców, praw przyrody i ekonomicznych. Czy pomyślana jako racjonalistyczna utopia miejska przestrzeń, będąca cudem modernistycznego dizajnu, może sprostać wymogom współczesnych dynamicznych miejskich społeczności? Jak wygląda życie w tym precyzyjnie zaprojektowanym mieście? Film próbuje znaleźć odpowiedzi na te pytania, przedstawiając kilku mieszkańców Brasilii.

Niektórzy widzą w architekturze Brasilii przyczynę stworzenie wrogiego i nadmiernie pragmatycznego środowiska, które zniszczyło miejską kulturę. Jednak inni widzą jej plusy, przyznając jednocześnie, że istnieje pilna potrzeba przebudowy miasta i jego struktury. Film jest równocześnie namysłem na temat tajemniczej wirtuozerii architektury stolicy Brazylii i życia, które zaczyna się w momencie, gdy misternie zaplanowany architektoniczny projekt się kończy.