19 maja br. o godzinie 20:30 projekcja filmu połączona z debatą „Żywa czy martwa? Setne urodziny awangardy”.
Charyzmatyczny niemiecki artysta, teoretyk sztuki, pedagog, aktywista i społeczno-polityczny reformator Joseph Beuys twierdził, że każdy z nas jest artystą w życiu, każdy może tworzyć sztukę i wpływać na nią oraz otaczający go świat. Ubrany w charakterystyczny kapelusz kontrowersyjny twórca postrzegał sztukę nie jako przedmioty estetyczne, lecz twórcze, terapeutyczne działanie o społecznym lub politycznym podłożu. Film jest wnikliwym portretem jego życia i twórczości opartym niemal w całości na doskonale zmontowanych materiałach archiwalnych.
Okazuje się, że dziś – 30 lat po śmierci Beuysa – jego poglądy i życiowa postawa są aktualne znacznie bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Film udowadnia, że Beuys był wizjonerem daleko wykraczającym poza czasy, w których żył. Oglądając jego sztukę, w tym słynne performanse i słuchając jego wypowiedzi rozumiemy, dlaczego pieniądze nigdy nie powinny być towarem – według Beuysa handel nimi podważa zasady demokracji. Ale to nie wszystko – podpatrujemy, jak powstawały jego projekty, oglądamy stare fotografie, słuchamy fragmentów wykładów i wyjaśnień własnych prac i głoszonych idei, a także anegdot. Poznajemy na czym polegał szczególny rodzaj humoru Beuysa. Jednak oglądając ten nieznany dotąd szerzej wizualny i dźwiękowy materiał archiwalny, poznajemy nie tylko portret porywającego artysty, lecz przede wszystkim kameralny, intymny obraz niezwykłego człowieka o kompletnie nietuzinkowej osobowości, oryginalnej koncepcji sztuki i nieoczywistych jak na swoje czasy poglądach.
An intimate look at a visionary artist, seen through a congenial montage of archival sources he appeares more relevant than ever before. Beuys, the man with a hat, some felt, and the Fettecke. Thirty years after his death he still seems to be a visionary, way ahead of his time. Back then he was trying to patently explain how “money shouldn’t be a commodity.” He knew that money trade would undermine democracy. But there’s more. Beuys boxes, parleys, lectures, and explains pictures to a dead hare. He asks with a grin: “Do You Want a Revolution Without Laughter?“ His expanded concept of art leads him smack in the middle of socially relevant discourse, even today. A congenial montage of countless, previously untapped visual and audio sources, director Andreas Veiel and his team created a one-of-a-kind chronicle: “Beuys” is not a portrait in the common sense but an intimate look at a human being, his art, and his world of ideas.
