„Brzeg wolności”: Piękna animacja o jednej z masowych migracji XX wieku. Między latami 50-tymi a 80-tymi Hong Kong był symbolem wolności dla wielu Chińczyków. Dwa miliony z nich próbowało dostać się do niego przez morze. Wnuczka prosi swojego dziadka – jednego ze szczęśliwców, którym udało się przeprawić przez wodę – żeby opowiedział jej o swojej podróży. Dzięki temu niepokojom targającym współczesnym Hong Kongiem i jej własnemu poszukiwaniu wolności nadany zostaje odpowiedni kontekst.
„Freedom Swimmer”: This animation documents a mass migration story, which is relatively untold in the Western world – and offers context for a city in turmoil today. A granddaughter asks her grandfather to recount his journey from China, swimming to Hong Kong in the 1970’s.
„Dziecko szczęścia”: Dzieciaki radośnie bawią się na placu zabaw, podczas gdy my słyszymy niesamowicie dojrzałą i szczerą rozmowę matki i jej dziecka, które wyznaje, że jest transpłciowe. Prostota i niezwykła siła tego coming outu, połączona z wyczuwalnym w ich głosach wzruszeniem, czułością i zrozumieniem, stanowi prawdziwą inspirację dla wszystkich rodziców, którzy chcą traktować swoje dzieci na równi ze sobą i postrzegać je jako samodzielne osoby z prawem do własnych emocji oraz decydowania o samym sobie.
„Joychild”: A child reveals a secret to their mother: „I’m not a girl.” In this breathtakingly honest portrait of growing up gender expansive, filmmaker Aurora Brachman beautifully captures the hesitancy, fear and relief at revealing one’s innermost thoughts, as well as the unconditional love of a mother.
„Joanna d’Arc”: Aneta od kilku miesięcy zarządza salonem masażu erotycznego we Francji. Wyjechała z Polski, żeby odnaleźć swoją drogę, ale nic nie układa się tak, jakby sobie tego życzyła. Coraz większe problemy z mężem oraz dorastające dzieci pchną ją do decyzji, żeby wziąć sprawy w swoje ręce. Postanawia ułożyć sobie życie na nowo, u boku innego mężczyzny i skoncentrować się na dzieciach, które zaniedbywała z powodu problemu z alkoholem i awantur domowych. Czy jej się uda?
„Podręcznik”: Obserwując ze swojego berlińskiego pokoju to, co dzieje się w rodzinnej Białorusi, reżyser Pavel Mozhar dostrzega pewne prawidłowości. Postanawia symbolicznie odtworzyć proces przesłuchań i tortur, których doświadczają jego rodacy i rodaczki walczący o wolność.
„Handbook”: After the presidential election in Belarus in August 2020, numerous protests erupt throughout the country. Hundreds of victims recount their experiences in interviews, revealing a system of repression, which is reconstructed in the director’s room in Berlin.
„Sumy częściowe”: Czy policzyłeś kiedyś swoje siwe włosy albo to, ile razy byłeś zakochany? Czy liczyłeś kiedyś wszystkie domy i mieszkania, w których żyłeś albo liczbę pocałunków wymienionych w swoim życiu? A ile razy śniło ci się, że latasz? Być może nigdy tego nie liczyłeś, bo to nie wpływa na kształt kryjącego się za tymi cyframi życia. Film Mohammadrezy Farzada, bazując na irańskich archiwach domowych nagranych na taśmie 8mm, jest medytacją nad zmiennością życia, której nie da się zamknąć w żadnych obliczeniach.
„Subtotals”: Do you keep a record of your gray hair? The number of crushes you had on women? The number of houses you have owned or rented? The number of kisses you have exchanged? ”Subtotals” is a meditation on the uncertainties of a life that doesn’t hand you out any bills.
