POKAZ FILMU POŁĄCZONY Z WARSZTATAMI DLA DZIECI

Spotkanie z psycholożką międzykulturową Dorotą Brzezińską

W oazie palmowej na irańskiej pustyni, w pobliżu granicy z Afganistanem, 11-letni Abolfazl, który nie ma rąk, żyje w pozornie sielankowej atmosferze. Dogląda krowy, odrabia lekcje i bawi się ze swoją najlepszą przyjaciółką, 8-letnią Setayesh. Obserwujemy ich przyjaźń, gdy huśtają się między palmami daktylowymi lub wspinają się po smaganych wiatrem skałach wokół oazy. Przybrana matka Abolfazla piecze świeży chleb, a turyści przyjeżdżają do jej pensjonatu, by poczuć spokojną atmosferę. Ale życie w oazie nie jest wcale takie beztroskie. Chociaż Abolfazl żyje z niepełnosprawnością, to Setayesh ma większy problem. Należy do grupy 40 000 dzieci w Iranie, które nie mają metryki urodzenia, przez co nie mogą chodzić do szkoły. Jej przyszłość jest niewiadoma.

In an oasis in the Iranian desert, 11-year-old Abolfazl picks dates, tends his family’s cows, does his homework, and has fun with his best friend Setayesh. The camera quietly observes their friendship as they swing between the date palms or climb the windswept rocks around the oasis. Abolfazl’s mother bakes fresh bread, and tourists come to her guesthouse for the serene atmosphere. But life in the oasis is not entirely idyllic. Although Abolfazl lives with a physical disability, it is Setayesh who faces an even bigger hurdle. She is one of the 40,000 children in Iran who don’t have a birth certificate, and as a result she can’t go to school.