Technika ta polega na pokrywaniu gorącym woskiem pszczelim miejsc nieprzeznaczonych do zabarwienia, a następnie zanurzaniu tkaniny w barwiącej kąpieli. Fragmenty tkaniny pokryte woskiem nie przyjmują barwnika, w wyniku czego powstają wzory. Cały proces można wielokrotnie powtarzać, barwiąc od koloru najjaśniejszego do najciemniejszego.

Charakterystyczną cechą batiku są tzw. żyłkowania (krakelury), powstające wskutek pękania stygnącego wosku, bądź też celowego ich łamania.

Efekty batiku trudne są do przewidzenia, a finał pracy bywa zadziwiający. Batik to nie tylko obraz lub tkanina przestrzenna. Może on być również tkaniną użytkową (element ubioru, lampion, parawan, roleta). 

Wanda Frąckowska

Uzyskała dyplom na Wydziale Projektowania Graficznego Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w 1977 roku w pracownii prof. Witolda Janowskiego. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART.

Uczestniczy w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Zajmuje się równolegle malarstwem (batikiem), grafiką oraz witrażem. Od trzynastu lat prowadzi pracownie batiku i witrażu na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Gdyni.