Zapraszamy na wystawę Anny Fikus-Wójcik „ŚWIATŁA PÓŁNOCY” w Galerii Gdyńskiego Centrum Filmowego.
Wernisaż:
07.09 (sobota), godzina 19:00
Termin wystawy:
07.09 – 21.09, od poniedziałku do soboty, w godzinach 11:00-18:00 (Plac Grunwaldzki 2)
Wstęp wolny!
Wystawa jest malarskim pamiętnikiem Artystki z różnych podróży, prezentującym krajobrazy górskie od Beskidu Sądeckiego, Sudetów Wschodnich, poprzez lasy i łąki środkowej Polski oraz porty i plaże Gdyni i Gdańska, aż po widoki deszczowej Norwegii. Głównym motywem przewodnim wystawy jest północne światło, które w tej części Europy jest tak odmienne od południowego palącego słońca. To światło nadaje pracom barwę i nastrój, a czasem tajemniczą mglistość. Drugim motywem, powiązanym ze światłem, jest niebo i zjawiska atmosferyczne na nim widoczne. Dlatego istotnym tłem w każdej pracy jest właśnie niebo i spektakl, jaki się na nim rozgrywa. Na wystawie prezentowane są prace z ostatnich 3 lat ukazujące 4 ważne cykle, które Artystka kontynuuje od lat: cykl Historie Portowe, cykl Łąki, cykl Zima, cykl Morze. Technika akwarelowa nadaje tym tematom lekkości, ulotności, przepełnia obraz światłem i powietrzem.
O ARTYSTCE:
Anna Fikus-Wójcik jest malującą architektką i urbanistką. Ukończyła Politechnikę Krakowską, a na Politechnice Poznańskiej obroniła doktorat, studiowała także na École Boulle w Paryżu. Zawodowo związana jest od 16 lat z Gdańskiem, gdzie kieruje pracami nad przestrzeniami publicznymi, krajobrazem i systemem zieleni. Właśnie dlatego krajobraz jest głównym motywem jej prac, zarówno miejski, industrialny, jak i naturalny. Artystka uczestniczy w corocznych plenerach i wystawach inicjatywy „Architekci Malują”, ma również na koncie współpracę z Galerią Cosma, a jej prace znajdują się w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą. Jest autorką ilustracji książek dla dzieci z cyklu „Niezwykły pies Benio”.
W pracy twórczej posługuje się techniką rysunku i akwareli, a w podróży nigdy nie rozstaje się ze szkicownikiem. Technika akwarelowa fascynuje Artystkę swoim poziomem trudności – brakiem możliwości poprawek, wymogiem szybkich decyzji, swobody i spontaniczności.
Artystka maluje głównie w plenerze, gdzie otoczenie i przyroda mają często wpływ na ostateczny wygląd pracy. Bycie tu i teraz w danej przestrzeni pozwala na pełniejsze poczucie atmosfery miejsca i przeniesienie tych wrażeń na papier. Akwarela wymaga swobody w podejściu do ostatecznego wyglądu pracy, gdyż często warunki atmosferyczne zostawiają na niej swój ślad, czego Artystka nie uważa za błąd lub szkodę, a za dodatkowy atut. Dlatego w jej pracach znajdziemy czasem ślady mrozu, deszczu i piasku.