Ania Ready wizualnie zinterpretowała materiał literacki, który przedstawia historię migrantki z Europy Środkowo-Wschodniej, która wyrusza na Zachód, do Paryża, Nowego Jorku i Londynu, żeby znaleźć pracę i co ważniejsze, żeby spełnić się artystycznie jako pisarka. Brak perspektyw zawodowych dla kobiet na początku XX wieku, sztywne zasady społeczne, rozczarowanie i bieda zaburzają jej równowagę psychiczną.

Prace na wystawie poruszają tematy migracji, samotności, wykluczenia społecznego oraz potrzeby inwencji twórczej. Ania Ready wykorzystuje technikę wcielania się w role, żeby przypomnieć o istnieniu i twórczości niezasłużenie zapomnianej pisarki, napiętnowanej w przeszłości za pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Na wystawie i w towarzyszącej ekspozycji książce I Also Fight Windmills (2023), Ania Ready opowiada o ludzkiej kruchości wykorzystując do tego performatywny aspekt fotografii.