Wydarzenia
Cinema Italia Oggi 2018
Cinema Italia Oggi 2018

Dziesięć filmów włoskich w Kinie Studyjnym GCF.

Bardzo długi majowy weekend można spędzić w słonecznej Italii, nie opuszczając… Gdyni. Dziesięć współczesnych włoskich filmów fabularnych wypełnia program „Cinema Italia Oggi”, czyli przeglądu nowego włoskiego kina. Gdyńskie Centrum Filmowe zaprasza codziennie, od 27 kwietnia do 6 maja 2018 roku.

Bilety już w sprzedaży! KLIKNIJ

Bilet normalny: 17 zł

Bilet ulgowy: 14 zł

W pakiecie taniej: 

Zapraszamy do zakupu 5 biletów na przegląd w cenie 70 zł (14 zł za bilet) lub 10 biletów w cenie 110 zł (11 zł za bilet). 
Bilety w pakietach dostępne są wyłącznie na miejscu, w kasie Kina Studyjnego GCF.  

Piątek, 27 kwietnia: „Dziewczyna we mgle”

La ragazza nella nebbia

Ekranizacja bestsellerowej powieści autora „Zaklinacza”, a zarazem reżyserski debiut Donato Carrisi. Jest luty. W mglistą noc za kierownicą samochodu siedzi mężczyzna. Na opustoszałej górskiej drodze dochodzi do wypadku, z którego prowadzący wychodzi bez uszczerbku na zdrowiu, ale jego ubranie jest umazane krwią. Doktor Augusto Flores jest psychiatrą. Pomaga mężczyźnie odtworzyć przebieg wydarzeń z feralnego wypadku. Mężczyzna nazywa się Vogel i do niedawna był znanym policjantem, swego rodzaju bohaterem, znanym również z częstych wypowiedzi w telewizji. Jego opowieść zaczyna się sześćdziesiąt dwa dni wcześniej. Dwa dni przed Bożym Narodzeniem w małym alpejskim miasteczku Avechot znika szesnastoletnia dziewczyna, rudowłosa i piegowata Anna Lou. Na miejscu zjawia się Vogel. Nie ma żadnych poszlak, żadnych wskazówek.

Adattamento cinematografico dell’omonimo best-seller dell’autore de “Il suggeritore” e debutto di Donato Carrisi alla regia. Febbraio. Una notte di nebbia, uno strano incidente stradale su una strada deserta di montagna. L’uomo alla guida viaggiava da solo. È incolume. Ma i suoi abiti sono sporchi di sangue. Uno psichiatra – il dottor Flores – cerca di fargli ricordare l’accaduto. L’uomo si chiama Vogel, fino a poco tempo prima era un poliziotto famoso, una specie di eroe, di quelli che finiscono spesso in tv. Il suo racconto ha inizio sessantadue giorni prima. A due giorni da Natale, nel piccolo paese alpino di Avechot scompare una ragazza di sedici anni – lentiggini e capelli rossi. Il suo nome è Anna Lou. Vogel giunge sul posto. Non ci sono indizi, non ci sono piste da seguire.

Dziewczyna we mgle.jpg

Sobota, 28 kwietnia: „Ostatnie prosecco”

Finché c’è prosecco c’è speranza

Akcja filmu rozgrywa się wśród wzgórz Conegliano i Valdobbiadena, skąd pochodzi prosecco. To tutaj splatają się losy bohaterów. Właściciela winnicy, hrabiego Desideria Ancillotta (Rade Serbedzija), walczącego zaciekle o swoją ziemię; dyrektora cementowni (Andrea Appi), powalonego pewnej deszczowej nocy siłą trzech kul wystrzelonych z pistoletu; wariata zeskrobującego rdzę z cmentarnych grobów; niedawno awansowanego policjanta Stucky’ego, pół wenecjanina pół Persa, nieporadnie prowadzącego śledztwa, przytłoczonego brakiem doświadczenia i coraz większa ilością nierozwiązanych spraw.To historia kryminalna, która opowiada o fascynacji ziemią, odurzającej mocy bąbelków i konflikcie między zachłannością a poszanowaniem. To historia o wartościach, przymiotach i pięknie.

Il film è ambientato tra le colline di Conegliano e Valdobbiadene dove nasce il prosecco. Qui s’intrecciano le storie di un conte-vignaiolo, il conte Desiderio Ancillotto (Rade Serbedzija) che combatte per il suo territorio; del direttore di un cementificio (Andrea Appi) che in una notte di pioggia cade nel fango per sempre, freddato da tre colpi di pistola; di un matto che gratta la ruggine dalle tombe del cimitero; del neopromosso poliziotto Stucky, per metà veneziano e per metà persiano (Giuseppe Battiston) che t enta goffamente di portare avanti le indagini, schiacciato dall’inesperienza e dal peso di ingombranti questioni irrisolte. Un giallo che racconta il fascino della terra, l’effervescenza delle bollicine, il conflitto tra avidità e rispetto. Una storia sull’eredità della bellezza e sul valore del rispetto e della qualità.

Finchè-cè-Prosecco-cè-Speranza-foto1.png

Niedziela, 29 kwietnia: „Made in Italy”

Riko ma pięćdziesiąt lat, urodził się i wychował w małym miasteczku w regionie Emilia Romania. Pracuje w wytwórni wędlin, tej samej, w której wcześniej pracował jego ojciec. Za młodu ożenił się z Sarą, fryzjerką. Jest uczciwym człowiekiem, żyje z pracy, której sam sobie nie wybrał, w domu rodzinnym, który z trudem udaje mu się utrzymać. Ale choć wiedzie życie przewidywalne i zgodne z zasadami pożycia społecznego, zawsze może liczyć na grupę prawdziwych przyjaciół i żonę, którą mimo wzlotów i upadków, szczerze kocha od samego początku. Jego syn jest pierwszym członkiem rodziny, który poszedł na studia. Ale Riko jest również człowiekiem pełnym złości. Złości na czasy, w których przyszło mu żyć i które zdają się wyznaczać powracające kłopoty i falstarty. Kiedy traci grunt pod nogami, pęka mydlana bańka, w której żyje. Riko zdaje sobie sprawę, że musi wziąć życie w swoje ręce i w pewnym sensie zacząć wszystko od nowa. I nie poddawać się upływającemu czasowi.

Riko ha 50 anni, è nato e cresciuto in una cittadina emiliana: è operaio nel salumificio dove lavorava suo padre, e ha sposato, molto giovane, Sara, una parrucchiera. È un uomo onesto, vive di un lavoro che non ha scelto, nella casa di famiglia che riesce a mantenere a stento, ma anche se fa una vita preimpostata, seguendo i dettami della società, può contare su un gruppo di amici veri e su una moglie che, tra alti e bassi, ama da sempre. Suo figlio è il primo della famiglia ad andare all’università. È però anche un uomo molto arrabbiato con il suo tempo, che sembra scandito solo da colpi di coda e false partenze. Quando perde le poche certezze con cui era riuscito a tirare avanti, la bolla in cui vive si rompe e Riko capisce che deve prendere in mano il suo presente e ricominciare, in un modo o nell’altro. E non darla vinta al tempo che corre.

made-1030x615.jpg

Poniedziałek, 30 kwietnia: „Wszystko, czego pragniesz”

Tutto quello che vuoi

Dwudziestodwuletni Alessandro (Andrea Carpenzano) mieszka w rzymskiej dzielnicy Zatybrze, jest niewykształcony i niesforny. Giorgio (Giuliano Montaldo) ma osiemdziesiąt pięć lat i jest poetą. Obaj mieszkają blisko siebie, ale nigdy wcześniej się nie spotkali, aż do teraz. Alessandro niechętnie przyjmuje pracę polegającą na dotrzymywaniu towarzystwa temu eleganckiemu starszemu mężczyźnie podczas popołudniowych spacerów. W ciągu kolejnych dni z gmatwaniny myśli poety i z jego wierszy wyłania się pomału wspomnienie odległej przeszłości, będące wskazówką i punktem wyjścia do prawdziwej wyprawy w poszukiwaniu skarbu. Alessandro wyrusza wraz z Giorgiem w podróż, podczas której odnajdzie nie tylko dawno temu ukryte bogactwo, ale i siebie samego.

Alessandro (Andrea Carpenzano) è un ventiduenne trasteverino ignorante e turbolento; Giorgio (Giuliano Montaldo) un ottantacinquenne poeta dimenticato. I due vivono a pochi passi l’uno dall’altro, ma non si sono mai incontrati, finché Alessandro accetta malvolentieri un lavoro come accompagnatore di quell’elegante signore in passeggiate pomeridiane. Col passare dei giorni dalla mente un po’ smarrita dell’anziano poeta, e dai suoi versi, affiora progressivamente un ricordo del suo passato remoto: indizi di una vera e propria caccia al tesoro. Seguendoli, Alessandro si avventurerà insieme a Giorgio in un viaggio alla scoperta di quella ricchezza nascosta, e di quella celata nel suo stesso cuore.

Wszystko, czego pragniesz.jpg

Wtorek, 1 maja: „Żona czy mąż”

Moglie e marito

Sofia (Kasia Smutniak) i Andrea (Pierfrancesco Favino) są udanym małżeństwem. To znaczy byli, bo teraz, dziesięć lat po ślubie, przechodzą kryzys i rozważają rozwód. Na skutek naukowego eksperymentu przeprowadzonego przez Andreę zamieniają się ciałami. Dosłownie. Andrea staje się Sofią, a Sofia Andreą. Nie mają wyjścia, teraz muszą żyć życiem swojego partnera. Ona życiem swojego męża, genialnego neurochirurga, który prowadzi zaawansowane badania nad ludzkim mózgiem, a on życiem swojej żony, ambitnej prezenterki telewizyjnej na początku kariery.

Rewelacyjna i sarkastyczna komedia, opowiadająca niesamowitą, pełną niespodzianek podróż przez życie swojego partnera, w którą zmuszeni są udać się Sofia i Andrea. To doświadczenie na zawsze ich odmieni, pozwoli odnaleźć prawdziwą więź i poczucie wzajemnego zrozumienia, niezbędne by móc prawdziwie kochać drugiego człowieka.

Sofia (Kasia Smutniak) e Andrea (Pierfrancesco Favino), sono una bella coppia, anzi lo erano. Sposati da dieci anni, in piena crisi, pensano al divorzio. Ma a seguito di un esperimento scientifico di Andrea si ritrovano improvvisamente uno dentro il corpo dell’altra. Letteralmente. Andrea è Sofia e Sofia è Andrea. Senza alcuna scelta se non quella di vivere ognuno l’esistenza e la quotidianità dell’altro. Lei nei panni di lui, geniale neurochirurgo che porta avanti una sperimentazione sul cervello umano, lui nei panni di lei, ambiziosa conduttrice televisiva in ascesa.

Una commedia graffiante e rocambolesca che racconta il viaggio incredibile e sorprendente che Sofia e Andrea saranno costretti a fare nella vita del partner; esperienza che li cambierà per sempre, facendogli ritrovare quel senso di empatia reciproca e vera connessione, indispensabile per amare veramente qualcuno.

żona.jpg

Środa, 2 maja: „Syn nieznany”

Il figlio sospeso

Bohaterem opowieści jest Lauro, który stracił ojca, mając dwa lata, czyli w wieku, w którym twarze innych ludzi nie zapadają nam w pamięć. Zatem nie ma żadnych wspomnień związanych z tatą, a matka, ofiara patologicznej zazdrości upatrująca przyczyn swoich niepowodzeń w fakcie, że została porzucona w dniu porodu, nigdy mu o nim nie opowiadała. Lauro dorasta z wyidealizowanym i błędnym obrazem ojca przed oczami. Pewne okoliczności każą przypuszczać mu, że tata miał w przeszłości drugą rodzinę i drugie dziecko. Poczucie zdrady staje się motywem przewodnim opowieści.

Lauro, il protagonista della storia, ha perso il padre Anturio quando aveva due anni, età nella quale i volti degli altri non riescono a restare incisi nella memoria. Di lui, quindi, non ha ricordi e sua madre Giacinta non gli mai raccontato nulla perché vittima di una gelosia patologica che trova la sua scaturigine nel fatto di essere stata abbandonata al momento del parto; di essersi sentita rifiutata. Il giovane è cresciuto con un’immagine del padre mitizzata e perciò falsa. Un indizio lo spinge a credere che suo padre abbia avuto in passato una seconda famiglia e un altro figlio. E il senso di questo tradimento diviene il motore del racconto.

Syn nieznany2.jpg

Czwartek, 3 maja: „Prywatna sprawa”

Una questione privata

Lato ’43. Wśród piemonckich lasów przedgórza alpejskiego trójka nastolatków przeżywa pierwsze miłosne rozterki. Zamknięty w sobie i namiętny Milton oraz pogodny i ekstrawertyczny Giorgio zakochani są w tej samej dziewczynie, w Fulvii. Ona zdaje się być zainteresowana obojgiem. Ale to nie czas na spokojne przeżywanie okresu dojrzewania. Milton i Giorgio zasilają szeregi partyzanckich oddziałów i stawiają czoła historii. Pewnego dnia guwernantka Fulvii spotyka przez przypadek Miltona i sugeruje, że między Giorgiem a dziewczyną coś się wydarzyło, zasiewając w Miltonie wątpliwości. Nagle wszystko przestaje mieć dla niego znaczenie: partyzantka, męskie przyjaźnie, nienawiść do faszystów. Rusza przez piemonckie tereny spowite mgłą na poszukiwanie Giorgia, który w między czasie trafił do faszystowskiej niewoli…

Estate del ’43.Tra i boschi delle prealpi piemontesi tre ragazzi vivono l’estate dei grandi amori. Fulvia è amata da Milton, introverso e appassionato, e Giorgio, solare ed estroverso. Lei sembra interessata a entrambi. Ma non c’è tempo per crescere, in un anno Milton e Giorgio sono diventati partigiani e affrontano la vita e la storia. La governante di Fulvia, incontrata per caso da Milton, gli insinua un dubbio pesante: la ragazza, forse, ha avuto una storia con Giorgio. Per Milton si ferma tutto, la lotta partigiana, le amicizie maschili, l’odio per i fascisti, e corre attraverso le nebbie delle langhe per trovare Giorgio. Che nel frattempo è stato fatto prigioniero dai fascisti…

Prywatna sprawa.jpg

Piątek, 4 maja: „Nieporadne miłości”

Amori che non sanno stare al mondo

Claudia (Lucia Mascino) i Flavio (Thomas Trabacchi) byli w sobie bardzo zakochani, a ich namiętna miłość trwała kilka lat. Teraz, kiedy się rozstali, ich świat dryfuje w nieokreślonym kierunku. Koniec relacji jest traumatyczny dla romantycznej Klaudii, która nie umie zapomnieć o tym, co ich łączyło. Natomiast dla Flavia nowy rozdział jest koniecznością, naglącą potrzebą podsycaną spotkaniem z młodą Giorgią. W jednej chwili, z dyskretną pomocą letniego deszczu, między mężczyzną a żywiołową trzydziestolatką rodzi się uczucie. Również w życiu Claudii w końcu nadchodzi punkt zwrotny. Z Niną (Valentina Bellè) znały się wcześniej, z uczelni. Różnią je pozycja społeczna, wiek i przekonanie, że atencja, którą się darzą, nigdy nie przerodzi się w miłość. Jednak teraz sprawy mają się zgoła inaczej. Czy w ramionach uwodzicielskiej dziewczyny nasza bohaterka odnajdzie miłość? To komedia sentymentalna, która opowiada obrazowo i ironicznie historię „nieporadnej” miłości. Ale i o tym, jak kobiety radzą sobie z rozstaniem i z nowym początkiem, który po nim nadchodzi.

Claudia (Lucia Mascino) e Flavio (Thomas Trabacchi) si sono amati, a lungo e con grande passione. Poi tutto è finito e, dopo tanti anni, il loro è un mondo alla deriva. La fine della relazione è traumatica per la romantica Claudia, che anche dopo la separazione non riesce a dimenticare. Per Flavio invece, andare avanti è un’urgenza, un istinto alimentato dall’incontro con la giovane Giorgia. In un attimo, complice la pioggia d’estate, tra l’uomo e l’energica trentenne scocca la scintilla. Ma anche nella vita di avviene una svolta. Claudia e Nina si conoscevano già, ma all’università, divise dal ruolo, dall’età, dall’idea che il rispetto non si sarebbe mai trasformato in amore. Adesso però le cose sono cambiate: nell’abbraccio della seducente Nina la protagonista ritroverà l’amore?. Una commedia sentimentale che racconta con ironia e grande lucidità una storia d’amore che non sa stare al mondo, il modo in cui le donne ne affrontano la fine e un nuovo inizio.

Nieporadne miłości.jpg

Sobota, 5 maja: „Sicilian ghost story”

Luna, trzynastoletnia Sycylijka, miłośniczka rysowania, spotyka się ze szkolnym kolegą Giuseppe, wbrew woli swoich rodziców. Przeciwna tej znajomości jest zwłaszcza matka, surowa Szwajcarka, gdyż ojciec chłopaka ma powiązania z mafią. Giuseppe ma imię po Giuseppe Di Matteo i podobnie jak on pewnego dnia znika w tajemniczych okolicznościach pod koniec dnia spędzonego w towarzystwie Luny. Dziewczyna nie daje za wygraną, wchodząc w konfliktowe sytuacje zarówno z rodziną, jak i szkolnymi kolegami, a nawet z najlepszą przyjaciółką. Pewność, że Giuseppe można uratować przychodzi do niej w dziwnych snach i po strasznym wypadku w jeziorze, w którym omal nie tonie. Wydaje jej się, że widzi Giuseppe w podwodnej grocie. Szukając swojego ukochanego, schodzi do mrocznego świata, który go wchłonął, a w wodach pobliskiego jeziora odnajduje do niego tajemne wejście. Tylko ich niezniszczalna miłość będzie w stanie sprowadzić ją z powrotem.

Luna, una ragazzina siciliana tredicenne con la passione per il disegno, frequenta un compagno di classe, Giuseppe, contro il volere dei suoi genitori, soprattutto della rigida madre che viene dalla Svizzera, perché il padre di lui è coinvolto con la malavita. Giuseppe porta lo stesso nome di Giuseppe Di Matteo e come lui scompare misteriosamente, al termine di un pomeriggio passato insieme a Luna. Lei non si dà pace, entrando in conflitto sia con la famiglia, sia con i compagni di classe e anche con la migliore amica. La certezza che Giuseppe si possa salvare le viene dai suoi strani sogni e da un terribile evento, in cui quasi annega in un lago e le sembra di ritrovare il ragazzo in una sorta di antro subacqueo. P ur di ritrovarlo, discende nel mondo oscuro che lo ha inghiottito e che ha in un lago una misteriosa via d’accesso.S olo il loro indistruttibile amore le permetterà di tornare indietro.

sicilian-ghost-story.jpg

Niedziela, 6 maja: „Leżący”

Gli sdraiati

Giorgio i Tito, ojciec i syn. Dwa różne światy, które ścierają się pod jednym dachem mieszkania w Mediolanie. Giorgio jest odnoszącym sukcesy dziennikarzem, rozpoznawalną twarzą telewizyjnego programu, szanowany przez kolegów i otoczony przyjaciółmi. Jedynie była żona nie odzywa się do niego ani słowem, a syn ogranicza się do niezbędnego minimum. Tito jest rozleniwionym nastolatkiem, targanym skomplikowanymi emocjami, o których nie zamierza z nikim rozmawiać, ani ich analizować, a już na pewno nie z własnym ojcem. Giorgio bardzo się stara zrozumieć syna. Jego marzeniem jest wyjechanie z nim na winobranie do Colle della Nasca, ale Tito nie chce o tym słyszeć. Czuje się przytłoczony atencją ojca i najchętniej spędza czas ze swoimi przyjaciółmi. Jedzą, gadają o niczym i grają w gry komputerowe. Aż któregoś dnia, całkiem niespodziewanie, oświadcza ojcu, że dołączy do niego na winobranie w Ligurii.

Giorgio e Tito sono padre e figlio. Due mondi opposti che si scontrano all’interno di un appartamento a Milano. Giorgio è un giornalista di successo, celebre volto di un programma televisivo, stimato da colleghi e circondato da amici. Solo la sua ex moglie non gli rivolge parola e suo figlio si limita a farlo il minimo indispensabile. Tito, d’altronde, è un adolescente e in quanto tale è pigro e mosso da un insieme di emozioni complesse che non si preoccupa di articolare o esprimere, soprattutto a suo padre. Giorgio fa il possibile per cercare di capirlo. Il suo sogno è portarlo sul Colle della Nasca, per la vendemmia, ma lui non ne vuole sapere. Tito si sente soffocato dalle attenzioni di suo padre e preferisce passare tutto il giorno con il suo gruppo di amici, mangiando, parlando di niente e giocando ai videogiochi. Finché un giorno, senza preavviso, comunica a suo padre che l’avrebbe raggiunto in Liguria per la vendemmia.

Leżący.jpg

Fot. materiały promocyjne

Newsletter
Zapisz się na newsletter

* wymagane pola