Film dokumentalny plus dyskusja.
Dlaczego młodzi ludzie zamiast uciec z oblężonego Aleppo zostają tam, żeby pomagać rannym? Co sprawia, że ryzykują własne życie, żeby ratować czyjeś? Jak udaje im się kierować zasadą człowieczeństwa w obliczu wojny? Przekonajmy się o tym w poniedziałek, 5 marca 2018 roku, podczas „Filmoterapii z Sensem 2” i projekcji dokumentu „Ostatni w Aleppo”. Po filmie do rozmowy o współczuciu zaprasza Michał Kuchczyński, psycholog z sopockiego wydziału Uniwersytetu SWPS.
OSTATNI W ALEPPO
Last Men in Aleppo
reż. Feras Fayyad Dania, 2017, 104 min.
„Ostatni w Aleppo”, film Ferasa Fayyada, otrzymał aż cztery nagrody, w tym główną, na ubiegłorocznej 14. edycji festiwalu Festiwalu Filmowego Millennium Docs Against Gravity, kandydat do Oscara 2018 za najlepszy film dokumentalny roku.
„Ostatni w Aleppo” to obraz przedstawiający wolontariuszy Białych Hełmów przeszukujących gruzy zniszczonego w wyniku konfliktu zbrojnego syryjskiego miasta. Khaled, Mahmoud i Subhi mają nadzieję na odnalezienie żywych osób. Po pięciu latach wojny w Syrii mieszkańcy opustoszałego i zniszczonego Aleppo, kiedyś największego syryjskiego miasta, przygotowują się na ofensywę.
To właśnie Khalid, Subhi i Mahmoud oraz inni członkowie tej organizacji jako pierwsi wkraczają do zniszczonych wojną budynków, przeczesując ruiny i zgliszcza w poszukiwaniu martwych ciał lub jakichkolwiek oznak życia. Decyzję o pozostaniu w Aleppo podjęli sami. I choć do tej pory pomogli tysiącom ludzi, to codziennie zderzają się z dylematem, czy ryzykować dalej życiem, czy uciec z miasta, tak jak zrobiło wielu innych ludzi.
FILMOTERAPIA Z SENSEM 2
Czy sala kinowa może być również salą terapeutyczną, a film narzędziem do pracy z emocjami? Ubiegłoroczny sukces Filmoterapii z Sensem pokazuje, że kino jest miejscem, do którego przychodzi się nie tylko po emocje, lecz także ze swoimi emocjami. I że oglądanie filmów pozwala skonfrontować się z nimi, nazwać je i zaakceptować w bezpiecznych warunkach.