Siła nadziei – to temat przewodni filmu Maegreth Olin. Reżyserka
sportretowała 22 osoby szukające pomocy u Joralfa Gjerstada, znanego
z uzdrawiającej mocy rąk. Przez ostatnie 65 lat 50 tysięcy ludzi
odwiedziło go w Snåsa, wiosce na północy Norwegii, w nadziei, że jest
w stanie ich uleczyć.

Joralf Gjerstad to norweski uzdrawiacz ciała i duszy, który pomógł
tysiącom ludzi na świecie. Urodził się w 1926 roku w Snåsa i znany jest
w całej Norwegii jako „człowiek o ciepłych dłoniach”. Od domorosłych
szarlatanów różni go wiele, między innymi głęboka religijność, a przede
wszystkim to, że za udzielaną pomoc nigdy nie brał pieniędzy. Gjerstad
jest chrześcijaninem i twierdzi, że jego dar uzdrawiania pochodzi od
Boga. Służbie chorym podporządkował całe swoje życie.

Film jest portretem tej zupełnie wyjątkowej i niezwykle skromnej
osoby. Odkrywamy nie tylko to, jak Gjerstad funkcjonuje na co dzień,
lecz również poznajemy jego bezpośrednie relacje z odwiedzającymi go
pacjentami. Są wśród nich osoby, które miały traumatyczne dzieciństwo,
ofiary nieudanych operacji, ludzie nieuleczalnie chorzy lub dotknięci
psychozą, strachem czy wstrętem, co uniemożliwia im normalne życie. To
właśnie dobrowolny i bezinteresowny gest prostego człowieka przynosi im
pomoc i na zawsze odmienia ich los. Sam Gjerstad zgodził się powrócić do
praktyki uzdrawiania, której z uwagi na wiek zaprzestał, specjalnie na
potrzeby filmu. Gjerstad nigdy nie zgodził się na zbadanie swojego daru,
mimo próśb ze strony naukowców.

Czy jako społeczeństwo i cywilizacja jesteśmy w stanie nauczyć się czegoś z postawy Gjerstada wobec świata i drugiego człowieka?