Razem ze Stowarzyszeniem Kin Studyjnych świętujemy 100. urodziny Warner Bros!

Wyprodukowali Casablankę, Bullita i Chłopców z ferajny, wprowadzili do kina pierwszy film dźwiękowy, za który otrzymali Oscara, a pochodzili z Krasnosielca, wsi położonej w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim. Bracia Warner!

W tym roku założona przez nich Wytwórnia Warner Bros. świętuje 100-lecie istnienia, a wraz z nią świętujemy i my – Stowarzyszenie Kin Studyjnych!

Już od kwietnia Stowarzyszenie Kin Studyjnych zaprasza do ponad 50 kin studyjnych w całej Polsce, gdzie na dużych ekranach zostaną wyświetlone kultowe tytuły, niesamowite historie, ekranizacje bestsellerowych powieści. Z dzisiejszej perspektywy możemy śmiało powiedzieć, że większość z nich wcale się nie zestarzała i wciąż działają na naszą wyobraźnię.

Trzeci tytuł z jubileuszowego cyklu – POWIĘKSZENIE – zaprezentujemy pod koniec maja!

Znane również jako BLOW-UP, przedstawia krytyczne spojrzenie Michelangelo Antonioniego na swingujący Londyn połowy lat 60.

23 maja (wtorek), godz. 18:00 | Bilety już w sprzedaży w kasie kina GCF lub na naszej stronie w zakładce REPERTUAR.

Londyn lat 60., ówczesna stolica świata, obserwowany przez pryzmat obserwacji fotografa mody, który – jakby uciekając przed światem upozowanym na potrzeby sesji fotograficznej – myśli o wydaniu albumu, ukazującego prawdziwe oblicze miasta. Jednak obserwując jego życie codzienne odnieść można wrażenie, że Thomas zatracił umiejętność odróżniania blichtru od autentyczności. Do chwili, gdy w jego atelier nie zjawi się piękna kobieta próbująca za wszelką cenę odzyskać kliszę z serią zdjęć zrobionych przez niego w parku. Thomas wręcza jej inną rolkę, sam natomiast sprawdza, na ukryciu czego zależało nieznajomej. Wywołane zdjęcie są jednoznaczne: obok całującej się pary leży ciało, to reportaż z morderstwa.

Pokazany na festiwalu w Cannes, gdzie wyróżniono go Złotą Palmą, film stał się wydarzeniem artystycznym. Nie tylko dlatego, że Antonioni nie uległ urokowi Londynu – miasta, nazywanego wówczas stolicą świata. Przeciwnie – z właściwą sobie przenikliwością dostrzegł fałszywy blask tego świata, gdzie gra pozorów wypiera tradycyjne wartości. Nie było to bynajmniej wrażenie subiektywne, ale wniosek wyciągnięty z badań socjologicznych. Jednocześnie inspirowany opowiadaniem Julio Cortazara film odczytano rozważania wokół umiejętności postrzegania otaczającej rzeczywistości. Na osobną uwagę zasługuje scena końcowa filmu – mecz tenisowy rozgrywany przez grupę mimów bez piłki, do którego dołącza bohater – uznana za wnikliwe podsumowanie kina lat 60

Reżyseria: Michelangelo Antonioni| Rok produkcji: 1966

Szczegółowy HARMONOGRAM kolejnych projekcji dostępny TUTAJ!