INGMAR BERGMAN. BÓG KINA | Jak w zwierciadle
INGMAR BERGMAN. BÓG KINA | Jak w zwierciadle

Udźwignąć brzemię samotności nie każdy potrafi, nie wszyscy też umieją nieść miłość. Napięcia świata otaczającego okazały się przemożne dla młodej schizofreniczki, której mąż ma osobowość zbyt słabą, by zdołać pomóc, i jako lekarz wierzy w nieuleczalność przypadku orzeczoną przez specjalistę. Po śmierci matki – jeszcze w dzieciństwie – Karin nie znalazła też żadnego oparcia w ojcu: najpierw zaniedbał kontakty z nią na rzecz pisarstwa, które właśnie w tym czasie przyniosło mu sukces, później zaś podświadomie ją odrzucał, jako dotkniętą chorobą odziedziczoną po matce. Więzi z ojcem brak też młodszemu bratu Karin. Siedemnastoletni obecnie Minus przeżywa jeszcze dodatkowe dystresy związane z dojrzewaniem i niechęcią do kobiet.

Adam Garbicz – KINO, WEHIKUŁ MAGICZNY, PODRÓŻ TRZECIA,
Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1996

Newsletter
Zapisz się na newsletter

* wymagane pola