Tytuł oryginalny: Strijder
Kraj i rok produkcji: Niderlandy / Niemcy, 2022
Język: niderlandzki
Gatunek: familijny
Reżyseria: Camiel Schouwenaar
Scenariusz: Job Tichelman, Camiel Schouwenaar
Obsada: Maik Cillekens, Anouar Kasmi, Kailani Busker, Mohamed Tijani
Najważniejsze nagrody:
- wyróżnienie Jury Ekumenicznego na Zlín International Film Festival for Children and Youth
- Złoty Kwiat Paproci – Nagrody Jury – na Festiwalu Filmowym „Kino Dzieci”
- Nagroda Piłkarskie Koziołki na MFF Młodego Widza Ale Kino!
Opis filmu:
Życie Dylana dotychczas kręciło się wokół biegania i strzelania goli. Dopingowali go w tym ulubiony youtuber i tata, który trenował jego drużynę. Rezolutny napastnik nie potrafi pogodzić się z tym, że nagle musi zacząć poruszać się na wózku inwalidzkim. Podczas rehabilitacji wylewa siódme poty, ale wszystko wskazuje na to, że już nigdy nie będzie profesjonalnym sportowcem. Musi jeszcze pogodzić się z tym, że to nie on, a jego przyjaciel Youssef jest teraz liderem zespołu. Chłopiec odnajduje jednak motywację do działania, a ograniczenia stają się jego niezwykłą siłą.
MŁODZI W CENTRUM KINA o filmie:
Młodzi widzowie określili film „Mecz o wszystko” jako z jednej strony obraz o piłce nożnej i karierze piłkarskiej, a z drugiej – o sposobach radzenia w sytuacjach kryzysowych. W przypadku głównego bohatera dotyczyły to cierpliwości i wytrwałości, by móc być piłkarzem pomimo niepełnosprawności ruchowej.
Wartością filmu było w ocenie oglądających przede wszystkim fakt, że główny bohater był zdeterminowany, miał wyznaczony cel i chciał podążać za swoimi marzeniami. Akcentowano walory historii filmowej takie, jak niepoddawanie się, ważność wiary w siebie, pomagania sobie i przyjaźni.
Film, według widzów, przedstawiał historię akceptacji niepełnosprawności, motywacji i mobilizacji do radzenia sobie z trudnościami. Pokazywał też, jak trudne może być życie osoby z niepełnosprawnością. Widzowie uznali jednak film za przeciętnie inspirujący.
Dzieci i młodzież wskazywały również na słabe strony filmu. Podkreślano chaotyczną reżyserię, która wpłynęła na to, że film stał się nie do końca zrozumiały. Widzowie krytycznie ocenili dubbing (zbyt dziecinny głos w relacji do postaci oglądanej na ekranie), irytujące postaci w filmie i relacje między bohaterami. Części uczniów nie podobało się też to, że wiele scen było smutnych, na ekranie pokazano sceny z krwią, a bohaterowie kłócili się. Wskazano również, że nienaturalnie szybko główny bohater nauczył się życia z niepełnosprawnością.